Εγώ καλύφθηκα. Το album τώρα το ακούω. Πρώτη εντύπωση θετική. Ατμοσφαιρικό μου φαίνεται.
Printable View
Εγώ καλύφθηκα. Το album τώρα το ακούω. Πρώτη εντύπωση θετική. Ατμοσφαιρικό μου φαίνεται.
πεθαίνω...
Λοιπόν στις πρώτες ακροάσεις, ο δίσκος είναι πολύ ωραίος (Σαν Μικέλε πόσα πινκς), αν θυμίζει κάτι από τα παλιά θυμίζει Βροχή από Κάτω μάλλον χωρίς όμως να είναι τόσο πειραματικοδύσκολος.
Και αν οι ομορφότερες γυναίκες στα κρυφά / κάτω από τη γλώσσα εκτρέφουν σμέρνες.
http://enantiastonantisimitismo.file...pg?w=458&h=306Quote:
Originally Posted by dopefiend
Η συγκίνηση στην "Ομίχλη" είναι ανυπόφορα πιεστική, θα σκάσω.
Quote:
Originally Posted by Entrancemperium
ρε ΑΜΠΑΛΙΑΣΗ.
"Ομίχλη", "San Michele", "Του έρωτα και του θανάτου"
O Σαν Μικέλε σπάει την αρχική παγωμάρα της Ερώτησης Κρίσεως και του μαλάκα του άοσμου του Περίδη. Ο δίσκος δεν κυλάει άσχημα μέχρις στιγμής΄.
Αν αυτός που μούτζωσε το έκανε για τον Περίδη -και έχει άντερα- να βγει να το πει δημοσίως αλλιώς ας σιωπήσει για πάντα...
καλά σε γαμάει ο περίδης!!!
edit: περα απο την πλάκα, ο περίδης το απογειώνει το κομμάτι. φτιαγμένο για την φωνή του, ενορχήστρωση που μιλά ψιθυριστά, ουσιαστικά το κομμάτι βασίζεται στην ερμηνεία του, και είναι το καλύτερο κομμάτι του δίσκου μαζί με San Michele, τι πουτσιλίκια λες.
Συνεχίζει να γράφει από τις καλύτερες φωνητικές γραμμές εκεί έξω, ο μπαγάσας.
παρακαλώ ενα λινκ κ εδω! :D
τι ωραία κυριακή σήμερα ρε παίδες; και Burzum και Θανάσης.
καλά παιδιά και εδώ ένα pm αν δε σας πέφτει κόπος
http://lmgtfy.com/?q=papakonstantino...istos+blogspot
Δεν το παίζω έξυπνος, αλλά ρε παιδιά μιλάμε για το internet, είναι τόσο απλό :P
Χίλιες φορές να έλεγε η Ματούλα την Ομίχλη παρά ο φλώρος ο Περίδης, χαλάει το τραγούδι.
Βασικά να το έλεγε ο Θανάσης. Ελπίζω μόνο να μη τον κουβαλάει τον Περίδη και στα λαιβ.
λοιπόν σε γενικές γραμμές είναι ωραίο, αλλά όχι καμιά δισκάρα.
δε μπορώ να κρύψω τη χαρά μου που γλιτώσαμε από τη ματούλα. και αυτός ο περίδης εντελώς αδιάφορος. είτε υπάρχει, είτε όχι, το ίδιο. καλύτερα θανάσης που λέει και ο αγκοραφόμπικ.
"ποιος θα με θυμάται" και "san michele" (ο κόκορας :touched:) τελειότητες. δόξα και τιμή στο φώτη σιώτα.
η ερώτηση κρίσεως με έχει προβληματίσει. ήθελε αμεσότητα; λίγο χαβαλέ ίσως; υπάρχει κάτι πιο βαθύ; ρηχό το βρίσκω.
