Το Χόμπιτ είναι το αγαπημένο μου από Τόλκιν. Στέκεται καλύτερα και ως αφήγημα σε σχέση με τον Άρχοντα.
Printable View
Το Χόμπιτ είναι το αγαπημένο μου από Τόλκιν. Στέκεται καλύτερα και ως αφήγημα σε σχέση με τον Άρχοντα.
τα έχω διαβάσει και τα δύο, έχεις κάποια άλλη πρόταση;Quote:
Originally Posted by Γκουλαγκ
http://www.protoporia.gr/images/cove...9606665240.jpg
άλλο επίπεδο.
γαμώτο, το έχω διαβάσει ΚΑΙ αυτό, μόνο το πρώτο της τριλογίας όμως γιατί βαρέθηκα πολύ - πολύ.
γενικά, τετριμμένες οι προτάσεις σου, προσπάθησε περισσότερο.
Α, δεν μπορώ, για πιο προχώ πράγματα απευθύνσου στον ικονοκλαστ!
ε δεν με άρεσε αφού !Quote:
Originally Posted by nekrobutcher
Ξεκινησα τελευταιο Σωτης Τριανταφύλλου, για να δούμε τι θα δούμε
οι περιπέτειες του φιν ειναι κορυφαίο βιβλίο.γενικότερα ο τουειν ηταν πολυ καλος συγγραφεας.βεβαια η ασχετοσυνη των εκδοτικων και τον βιβλιοπωλων στην ελλαδα κατατασσουν και τον φιν και τον τομ σογιερς στα παιδικα βιβλια, αλλα καμια σχεση με παιδικη λογοτεχνιαQuote:
Originally Posted by Γκουλαγκ
O ικονοκλαστ διάβασε με ευχαρίστηση μια διαλογή τριών κειμένων από το Dead Cities του Mike Davis σε συμπαθητική εκδοσούλα τσέπης όπου συμμετέχει με ικανότατη μετάφραση γνωστός χρήστης του φόρο.Quote:
Originally Posted by Γκουλαγκ
Όχι και πολύ προχώ παρ' όλα αυτά, το αντίθετο μάλλον - παρότι λέγονται πολύ ενδιαφέροντα πράγματα με πολύ ωραία fiction references και γαμάτα ιστορικά στοιχεία το γενικό συμπέρασμα είναι πόσο χαριτωμένες και εντελώς ντεμοντέ φαίνονται εν μέσω κρίσης οι αναλύσεις που γίνονταν τότε (γράφτηκε ακριβώς δέκα χρόνια πριν) ψιλο-στο πόδι με φόντο την 9/11. Έχει κάπως πλάκα αυτό γιατί με έκανε να νιώσω λίγο γέρος. Έκλεισα το βιβλιαράκι, χάιδεψα με το χέρι μου τις εξωγήινες πτυχώσεις του κτίσματος στην αλλόκοτη φωτογραφία του εξωφύλλου, παρατήρησα για λίγο το ακόμα πιο αλλόκοτο μυστηριώδες στέφανο που φαίνεται να έχει τοποθετηθεί στην κορυφή του ναού και δεν υπάρχει ούτε στην πραγματικότητα αλλά ούτε και στην ίδια τη φωτογραφία του Eliot Elisofon. Τι να κρύβεται στ' αλήθεια πίσω από τις μυστηριώδεις εκδόσεις εξαρχείων ΤΟΠΟΒΟΡΟΣ σκέφτηκα. Ποιός να είναι στην πραγματικότητα ο χρήστης του φόρο που με πίεσε επιτακτικά να πάρω το βιβλίο χωρίς να του πληρώσω καν τις εξακόσιες λιρέτες εξαρχείων που κόστιζε; Έγειρα το κεφάλι μου στην καρέκλα και έμεινα ακίνητος και σκεπτικός για λίγη ώρα. Στη συνέχεια σηκώθηκα, έσταξα λίγο ακόμα μπράντι από την σκαλιστή γυάλινη καράφα στο ποτήρι μου και έφερα το Χομπιτ από την βιβλιοθήκη.
miles davis autobiography
Το Σιλμαρίλλιον να διαβάσεις, το Χόμπιτ είναι πολύ λίγο για σένα.Quote:
Originally Posted by ikonoklastΣτη συνέχεια σηκώθηκα, έσταξα λίγο ακόμα μπράντι από την σκαλιστή γυάλινη καράφα στο ποτήρι μου και έφερα το Χομπιτ από την βιβλιοθήκη.Quote:
Originally Posted by Γκουλαγκ
Το έχω προσπαθήσει το Σιλμαρίλλιον μικρότερος, γύρω στις 100 σελίδες εγκατέλειψα.Quote:
Originally Posted by ΓκουλαγκΤο Σιλμαρίλλιον να διαβάσεις, το Χόμπιτ είναι πολύ λίγο για σένα.Quote:
Originally Posted by ikonoklastΣτη συνέχεια σηκώθηκα, έσταξα λίγο ακόμα μπράντι από την σκαλιστή γυάλινη καράφα στο ποτήρι μου και έφερα το Χομπιτ από την βιβλιοθήκη.Quote:
Originally Posted by Γκουλαγκ
Δε ξέρω γιατί ειρωνεύεσαι πάντως, μια χαρά είναι και ο Τολκιν και αυτή η λογοτεχνία γενικώς.
ξανά το dune, μόλις τέλειωσε δλδ αλλά ήθελα να το γράψω γιατί ΠΟΣΟ ΚΑΛΟ ΒΙΒΛΙΟ ΡΕ ΦΙΛΕ. επηρέασε τα πάντα μετά (και όταν το πρωτοδιάβασα δε το πήρα χαμπάρι), έχει πολιτική, έχει και γαμώ τις ιδέες, έχει φιλοσοφία, και αυτό το ελεγειακό ύφος τραγωδίας τύπου όλα έχουν συμβεί ήδη, ξέρουμε εξαρχής ποιός έχασε ποιός πέθανε ποιός δοξάστηκε και ποιός όχι, γενικά ένα διαμάντι, αν το 'χει διαβάσει κανείς στην εφηβεία του και το άφησε εκεί κακώς.
(εννοείται μέσα στους επηρεασμένους οι martin και erikson, ο δεύτερος για τις ιδέες, ο πρώτος για τους χαρακτήρες, δλδ ο ned stark (πέρα απ'το αρχετυπικό του θέματος) είναι σχεδόν κόπυ πέηστ ο duke leto, απ'την αρχή μέχρι το τέλος.)
Οι πρώτες 100 σελίδες είναι οι δύσκολες, το είχα παρατήσει 3 φορές αλλά όταν το πήρα απόφαση άξιζε τον κόπο και με το παραπάνω.Quote:
Originally Posted by ikonoklast
:( Οι πρώτες 100 σελίδες είναι οι πιο επικές ρε κόσμε.
