Printable View
γράψε αποψάρα μόλις το διαβάσεις, το έχω κάπου και σκονίζεταιQuote:
Originally Posted by LokiTricksterGod
πείτε δυο κουβέντες, τον πήρε το μάτι μου τις προάλλες. μπατσοιστορίες ή και κάτι άλλο;Quote:
Originally Posted by ubuπρο καιρού διάβασα το νυχτερινό δελτίο και σήμερα αγόρασα την άμυνα ζώνης. πραγματικά καλός ο μάρκαρης.Quote:
Originally Posted by stam and the witches
είναι μια σειρά πέντε αστυνομικών βιβλίων με τον ίδιο κεντρικό ήρωα, ο οποίος όμως δεν είναι ο σκληροτράχηλος επιθεωρητής κάλαχαν, είναι κανονικός άνθρωπος, με γυναικά, παιδί, προϊστάμενο και γραφείο στη ΓΑΔΑ. γενικώς είναι προσγειωμένο και χωρίς υπερβολές, δείχνει ένα ευφυή αν και όχι ιδιαίτερα πολιτικά ορθό μπάτσο να προσπαθεί να τα βγάλει πέρα με τους ανίκανους υφιστάμενούς του, το αφεντικό που του σπάει τ' αρχίδια και τη γυναίκα του που έχει κάνει το μυαλό της πουρέ μπροστά στην τηλεόραση. η υπόθεση σε κρατάει αν και από αρκετά νωρίς υποψιάζεσαι ποιος είναι ο ένοχος, αλλά έτσι κι αλλιώς το ζουμί είναι η γραφή. ο τύπος γράφει τέλεια. ιμο αν βρεθείς σε βιβλιοπωλείο διάβασε την αρχή του Νυχτερινού Δελτίου (που είναι και το πρώτο της σειράς άλλωστε) και αν σε τραβήξει πάρ' το. οι πρώτες παράγραφοι, στις οποίες περιγράφει την σχέση του με έναν βλάκα υφιστάμενό του, είναι αρκετά ενδεικτικές του χιούμορ και γενικότερα του ύφους του (τις οποίες παραγράφους σκεφτόμουν να ποστάρω στο αποσπάσματα θρεντ).
γενικά, είναι ό,τι πρέπει για καλοκαίρι. δε σε αφήνει να το αφήσεις και το ξεπετάς σε μια-δυο μέρες.
το Νυχτερινό Δελτίο επειδή είναι παλιότερο είναι και φθηνότερο (10 ευρώ αν θυμάμαι καλά) ενώ τα άλλα πάνε πιο ψηλά, γύρω στα 18.
θα τον δοκιμάσω, ευχαριστώ
:touched: ειμαι και λατρης φανατικος με νικολαίδη, αλλα το βιβλιο ειναι τατσντ, ειναι νικολάιδης, ειτε τον ξερετε απο ταινιες μονο ή κι απο βιβλια. το συστηνω ανεπιφυλακτα σε οσους εχουν μια εστω στοιχειωδη επαφη, κι επισημα ειναι ο αγαπημενος μου ελληνας συγγραφεας, ο,τι επρεπε για κυκνειο ασμα. πλεον ισως και στο top10 αγαπημενων βιβλιωνQuote:
Originally Posted by morphineγράψε αποψάρα μόλις το διαβάσεις, το έχω κάπου και σκονίζεταιQuote:
Originally Posted by LokiTricksterGod
Einai ontws apisteuta kalo! Gia ton orgismeno valkanio ti gnwmh exeis, einai sta idia epipeda?
Episis, yparxei ontws kai ena allo obscure vivlio me dihghmata, h' mono montezouma, valkanios, gourounia ston anemo kai ta senaria?
na pxiaso to stratigiko vathos tou ntavoutoglou,i einai arketa vari kalokairgiatika?
επειδή θέλω να πάρω δώρο σε κάποιον ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΑΒΑΣΕΙ ΣΤΙΣ ΔΙΑΚΟΠΕΣ (είμαι ον τόπικ), πείτε λίγο, για τα "παιδιά του Χουριν" πρέπει κανείς να έχει διαβάσει πρώτα το Σιλμαρίλιον ή όχι;
το μοντεζούμα το διάβασα πρώτη φορά πριν δυό χρόνια περίπου, αυτή ήταν η τέταρτη, είμαι σίγουρος ότι θα ακολουθήσουν κι άλλες. απ'τα αγαπημένα μου γενικά, σίγουρα το αγαπημένο μου ελληνικό μαζί με τα του χειμωνά, ωμότητα, χιούμορ, σεξ, καφρίλα, ακόμα και αν δεν είμαι σίγουρος πόσα απ'όσα περιγράφει τα 'χε ζήσει έτσι του βγαίνει τελείως ανεπιτήδευτα, τρελός πανικός και πολλή πολλή μελαγχολία. απ'τις πλουσιότερες εμπειρίες που μπορεί να 'χει κανείς νομίζω, αρκεί να μη προσβάλλεται εύκολα.
τα γουρούνια στον άνεμο είναι ωραία, ακροβατούν μεταξύ πολύ λυρικών/συνειρμικών περιγραφών και παρόμοιας καφρίλας με το παραπάνω, αλλά γενικά αν διαβάσει κανείς και το μοντεζούμα θα δεί ότι τα γουρούνια ήταν κάτι σαν προσχέδιο, κάτι που ολοκληρώθηκε με τη στεκιά.
τον βαλκάνιο δε τον έχω διαβάσει αλλά έχω ακούσει ότι περισσότερο εγκυκλοπαιδικά ενδιαφέρον παρά όντως 'καλό'.
Γενικότερα πάντως διαφαίνεται μέσα από την εξιστόριση η ματιά του ανθρώπου που θα 'θελε να τα 'χε ζήσει κάπως έτσι και γενικότερα η ανασκόπηση μιας ζωής από το σημείο ακριβώς που αρχίζει να τελειώνει.
γενικότερα εμένα θα μου απαντήσει κάποιος; :-(
αχ τι χιούμορ
εγω διαβαζω ενα βιβλιο που λεγεται ΝΡ απο μια μπανανα γιοσιμοτο
τον άνθρωπο χωρίς ιδιότητες του ρομπερτ μουζιλ.
βαρύ και σε κιλά και σε τρόπο γραφής.
Εγώ :DQuote:
Originally Posted by fandango
Δεν πρέπει, αλλά σίγουρα βοηθάει αρκετά. Τι ίδιο το "Τα Παιδια του Χούριν" είναι το ίδιο κείμενο ως ένα πολύ μεγάλο βαθμό με αυτό του Σιλμαρίλιον, με λίγες περισσότερες λεπτομέριρες σε σημεία. Οπότε δεν προσφέρει και πολλά καινούρια στην ιστορία σε κάποιον που το έχει διαβάσει το Σ., από την άλλη αν δεν διαβάζεται ευχάριστα ως ξεχωριστή ιστορία, απλά χάνεις πιστεύω το γενικότερο background. Η ιστορία από μόνη της βέβαια είναι κορυφαία (Τούριν χαλαρά ο πιο τραγικός ήρωας του Τόλκιν για μένα), κ αν του/της αρέσει μπορεί να τον/την πείσει να διαβάσει κ ολόκληρο το Σ.
Αυτά :)
