ΨΟΦΟΣ ΣΤΗ ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ

Ghoul: Η γελοιοποίηση οποιουδήποτε ανθρώπου (ξαναλέω, ακόμα και δολοφόνου) που έχει αίματα στο κεφάλι του (όχι από γρατσούνισμα) δείχνει κάποιον που έχει φανατιστεί τόσο που στη ψυχή του έχουν κάτσει ένα μάτσο σκατά. Το μίσος και ο σαδισμός (επειδή εδώ για αυτό πρόκειται, όχι για βία απλά) χαράζεται βαθιά και εάν αύριο αυτός που το κάνει/γουστάρει αυτό σφαλιαρίσει την κοπέλα του με το που του αντιμιλήσει, ας μη ξαφνιάζεται από που προήλθε αυτό

Η συγκεκριμένη αντι-βία ενάντι συγκεκριμένων φασιστών ναι, είναι σωστή. Έναντι σε οποιονδήποτε που φοράει μπλουζάκι ΧΑ πλέον, όχι, όταν πχ βλέπω με τη μπλούζα γέρους εξήντα χρονών να φορτώνουν κιβώτια το πρωί. Είναι άνθρωποι, ναι. Εσύ είσαι σίγουρος 100% ότι αυτός θέλει να βαράει μετανάστες τη νύχτα?

Οι μετανάστες μπορούν να προστατευτούν (από εμάς εννοώ) και με όλα αυτά να μη συμβαίνουν.

ικόνοκλαστ: ελπίζω να καταλαβαίνεις ότι δεν είναι ακριβώς σωστό να κάνεις προζτέκτ στο πρόσωπο ενός τυχαίου μαλακο-σφίχτη με τη ΧΑ το μουσολίνι και τους ρομανώφ. Δεν είναι ακριβώς το ίδιο ε?

Quote:

---

Originally Posted by phthoggon

ικόνοκλαστ: ελπίζω να καταλαβαίνεις ότι δεν είναι ακριβώς σωστό να κάνεις προζτέκτ στο πρόσωπο ενός τυχαίου μαλακο-σφίχτη με τη ΧΑ το μουσολίνι και τους ρομανώφ. Δεν είναι ακριβώς το ίδιο ε?

---

Δεν υπάρχει τυχαίος μαλακοσφίχτης, αν θες να το παίξουμε έτσι. Υπάρχει ο Τάκης το φτωχόπαιδο από τα Κάτω Πετράλωνα, με τον πατέρα τον μπάτσο τον φιλοβασιλικό που μεγάλωσε και έγινε δάρτης και μαχαιροβγάλτης και είναι ένα θρασύδειλο κτήνος και σαδιστής και έγινε αρχηγίσκος στην ομάδα του. Ο πρώτος και καλύτερος και ο πιο σκληρός αρχιφύλακας σε ένα ΕΑΤ-ΕΣΑ. Υπάρχει κι ο Γιάννης, από το Νέο Κόσμο, που ήταν πάντα ο χαζούλης της παρέας, και μπήκε στη φάση χωρίς να πολύκαταλαβαίνει, που νιώθει ίσως και 3 ενοχές παραπάνω.

Μπορεί και ο πρώτος να μπορεί να ήταν άλλος άνθρωπος και ο δεύτερος ακόμα περισσότερο. Αλλά δε θα κάτσω να τους χαρίσω μια κουβέντα πολυτέλειας για να ψάξω στον βαθύτερο εαυτό τους τα ψήγματα ανθρωπιάς που χάθηκαν, όταν έχουν και οι δύο το λεπίδι, το περίστροφο ή το γκλομπ. Εκείνη τη στιγμή είναι και οι δύο δολοφόνοι. Το ίδιο δολοφόνοι με τα αφεντικά τους και τους αποπάνω τους.

Δε ξέρω για τον Τάκη και τον γιάννη, αλλά δεν είναι όλοι δολοφόνοι, λυπάμαι. Αν εσύ θέλεις να τους κάνεις όλους για να ξεμπερδεύεις εγώ θα μείνω μακριά από όλα αυτά. (εκτός κι μιλάμε μόνο για "εκείνη τη στιγμή" οκ)

Τα κριτήρια των ξύλων μου φαίνονται τόσο αόριστα/της στιγμής που δε θα με εξέπληττε καθόλου αν πχ κάποιοι έβρισκαν ένα γνωστό χρήστη που έχει εκφράσει ακροδεξιές απόψεις εδώ μέσα και τον έκαναν πρωταγωνιστή στα βίντεό τους. :)

Ωραίες οι θεωρίες και οι μαγκιές, μέχρι να μη τα βλέπεις στο γιουτούμπ αλλά δίπλα σου.

Quote:

---

Originally Posted by phthoggon

Δε ξέρω για τον Τάκη και τον γιάννη, αλλά δεν είναι όλοι δολοφόνοι, λυπάμαι. Αν εσύ θέλεις να τους κάνεις όλους για να ξεμπερδεύεις εγώ θα μείνω μακριά από όλα αυτά. (εκτός κι μιλάμε μόνο για "εκείνη τη στιγμή" οκ)

Τα κριτήρια των ξύλων μου φαίνονται τόσο αόριστα/της στιγμής που δε θα με εξέπληττε καθόλου αν πχ κάποιοι έβρισκαν ένα γνωστό χρήστη που έχει εκφράσει ακροδεξιές απόψεις εδώ μέσα και τον έκαναν πρωταγωνιστή στα βίντεό τους. :)

Ωραίες οι θεωρίες και οι μαγκιές, μέχρι να μη τα βλέπεις στο γιουτούμπ αλλά δίπλα σου.

---

Ακριβώς. Οπότε είναι εύκολο να "μένεις μακριά απο όλα αυτά", ειδικά αν κάτι σου ξινίζει. Εκτός αν συμβαίνουν δίπλα σου, και πρέπει να έχεις μια συγκεκριμένη κοσμοθεωρία για το πώς λειτουργείς, πώς χειρίζεσαι τα πράγματα.

Στη δεύτερη περίπτωση, ποιά είναι η δικιά σου;

Quote:

---

Originally Posted by phthoggon

Ghoul: Η γελοιοποίηση οποιουδήποτε ανθρώπου (ξαναλέω, ακόμα και δολοφόνου) που έχει αίματα στο κεφάλι του (όχι από γρατσούνισμα) δείχνει κάποιον που έχει φανατιστεί τόσο που στη ψυχή του έχουν κάτσει ένα μάτσο σκατά. Το μίσος και ο σαδισμός (επειδή εδώ για αυτό πρόκειται, όχι για βία απλά) χαράζεται βαθιά και εάν αύριο αυτός που το κάνει/γουστάρει αυτό σφαλιαρίσει την κοπέλα του με το που του αντιμιλήσει, ας μη ξαφνιάζεται από που προήλθε αυτό

Η συγκεκριμένη αντι-βία ενάντι συγκεκριμένων φασιστών ναι, είναι σωστή. Έναντι σε οποιονδήποτε που φοράει μπλουζάκι ΧΑ πλέον, όχι, όταν πχ βλέπω με τη μπλούζα γέρους εξήντα χρονών να φορτώνουν κιβώτια το πρωί. Είναι άνθρωποι, ναι. Εσύ είσαι σίγουρος 100% ότι αυτός θέλει να βαράει μετανάστες τη νύχτα?

Οι μετανάστες μπορούν να προστατευτούν (από εμάς εννοώ) και με όλα αυτά να μη συμβαίνουν.

---

Πως κατάφερες να εξισώσεις τη βία προς τον ισχυρό με τη βία κατά των γυναικών ένας θεός ξέρει.
Όσοι είναι στα γραφεία και συμμετέχουν ενεργά, γνωρίζουν πολύ καλά για ποιον μάχονται. επικροτούν τις ενέργειες κι ας μην συμμετέχουν (λόγω δειλίας ή οτιδήποτε). και ο μιχαλολιάκος δε νομίζω να σφάζει μετανάστες τα βράδια. άνθρωποι, ναι(;). συνταξιούχοι μαχαιροβγάλτες.

Οι μετανάστες θα προστατευτούν από εμάς, εμάς ποιος θα μας προστατέψει; Γιατί πλέον μιλάμε για επιθέσεις προς αναρχικούς, αριστερούς, αντιφασίστες (για ρώτα τον Dragonlord). Πώς θα γίνουν όλα αυτά αναίμακτα;

μια χαρά τα είπαν φρικ/ικονοκλαστ.

Quote:

---

Originally Posted by ikonoklast

Quote:

---

Originally Posted by phthoggon

Δε ξέρω για τον Τάκη και τον γιάννη, αλλά δεν είναι όλοι δολοφόνοι, λυπάμαι. Αν εσύ θέλεις να τους κάνεις όλους για να ξεμπερδεύεις εγώ θα μείνω μακριά από όλα αυτά. (εκτός κι μιλάμε μόνο για "εκείνη τη στιγμή" οκ)

Τα κριτήρια των ξύλων μου φαίνονται τόσο αόριστα/της στιγμής που δε θα με εξέπληττε καθόλου αν πχ κάποιοι έβρισκαν ένα γνωστό χρήστη που έχει εκφράσει ακροδεξιές απόψεις εδώ μέσα και τον έκαναν πρωταγωνιστή στα βίντεό τους. :)

Ωραίες οι θεωρίες και οι μαγκιές, μέχρι να μη τα βλέπεις στο γιουτούμπ αλλά δίπλα σου.

---

Ακριβώς. Οπότε είναι εύκολο να "μένεις μακριά απο όλα αυτά", ειδικά αν κάτι σου ξινίζει. Εκτός αν συμβαίνουν δίπλα σου, και πρέπει να έχεις μια συγκεκριμένη κοσμοθεωρία για το πώς λειτουργείς, πώς χειρίζεσαι τα πράγματα.

Στη δεύτερη περίπτωση, ποιά είναι η δικιά σου;

---

Τόσο δύσκολο είναι μωρέ μαλάκα? Ξύλο στους φασίστες. Και χαιρόμαστε κιόλας αμα πεθάνουν γιατί είναι κατανοητό, αλλά δεν υποκρινόμαστε οτι είναι και το ΑΠΑΒΓΑΖΜΑ του ΗΘΟΥΣ

και στους δύο: όλοι ξέρουμε ότι τα πεσίματα εκατέρωθεν είναι κυρίως σε τυπάκια που αναγνωρίζονται, ξεστρατίζουν κτλ, ας μη παίζουμε παρθένες.

Αν είναι να το παίξω δικαστής Ντρεντ τουλάχιστον θέλω να ξέρω ποιον βαράω και τι έχει κάνει. Αλλιώς, μόνο άμυνα. Δε θεωρώ ότι έχουμε ακόμα πόλεμο και πρέπει να στοχεύσω απλά αυτόν που έχει άλλο χρώμα από εμένα.

Να προστατευτούμε Ghoul, αλλά όχι με preemptive strikes που έλεγε και ο Λεκές. Ξέρω ότι είναι πιο δύσκολο, ναι. Δεν εξίσωσα καμία βία με άλλη βία, είπα ότι η βία μένει στη ψυχή και μετά βγαίνει εύκολα, ακόμα και σε άσχετη φάση.

Quote:

---

Originally Posted by phthoggon

και στους δύο: όλοι ξέρουμε ότι τα πεσίματα εκατέρωθεν είναι κυρίως σε τυπάκια που αναγνωρίζονται, ξεστρατίζουν κτλ, ας μη παίζουμε παρθένες.

---

Καλά, μη μας αρχίσεις τις ψωλιές τώρα. Σε όποιον τους καυλώσει την πέφτουν. Μαλλιά, μούσια, σταράκια, 'γυναικωτός', μαυριδερός, γυναίκα, ό,τι βρεθεί, αρκεί να είναι σίγουροι ότι το έχουν. ΠΟΤΕ μόνοι τους, ποτέ όταν μπορεί να τις φάνε, γιατί είναι πάντα τσουτσέκια.

Να το παίξεις ό,τι θες, αλλά να μιλάμε και σε μια βάση. Αυτοί που τις φάγανε στο βίντεο είναι τρία σεσημασμένα χρυσαυγιτάκια από την Πάτρα. Όχι απλά "δε θα λυπηθούμε". Θα χαρούμε κιόλας. Καλό τους ψόφο. Αυτά.

Πρώτη δημοτικού είμαστε, πλάκα μου κάνεις? Το ερωήτημα είναι: εσύ νομίζεις ότι το γεγονός πως ο εχθρός χρησιμοποιεί απάνθρωπες τεχνικές δικαιολογεί το να χρησιμοποιείς και συ? Η απάντηση για μένα είναι: Όχι, εκτός κι αν υπάρχει ξεκάθαρο πρόβλημα επιβίωσης. Δε θεωρώ ότι υπάρχει ακόμα τέτοιο.

Για το δεύτερο: Αφού ξέρεις και είσαι σίγουρος, εντάξει.

Έκανα ένα μεγάλο ποστ σχετικά με το τι σημαίνει ανθρώπινο και απάνθρωπο και εξήγησα τι πιστεύω. Ακριβώς για να μη γίνονται κύκλοι.

Σε ρώτησα και ποιά είναι η δική σου αντίληψη στο δια ταύτα. Δε χρειάζεται να πειστείς εσύ ή εγώ αλλά εγώ δεν έχω να προσφέρω κάτι άλλο στην κουβέντα.

Είμαστε Δευτέρα Δημοτικού. Και ξέρουμε ότι ο δρόμος είναι το πεδίο διεξαγωγής μίας ταξικής πάλης. Σ' αυτήν την ταξική πάλη, ένα βασικό εργαλείο της εξουσίας είναι η τρομοκρατία των καταπιεσμένων μέσω της φασιστικής βίας. Στις μέρες μας, αυτό το εργαλείο χρησιμοποιείται συνέχεια καθώς η άλλη πλευρά αμφισβητεί κοινωνικές κατακτήσεις αιώνων και θέλει να γείρει την πλάστιγγα ακόμα περισσότερο προς το μέρος της. Τόσο, που η ανάγκη για τρομοκράτηση του ολοένα και σκληρότερα καταπιεζόμενου κόσμου είναι μεγαλύτερη από ποτέ. Η μόνη σοβαρή λύση και μόνιμη λύση απέναντι στη φασιστική βία είναι η συλλογική κοινωνική αντιβία. Η κοινωνία πρέπει συνειδητά, ενεργητικά και απαρέγκλιτα να αποκλείει και να καταστέλει τα μέλη της που ενεργά την καταστρέφουν, αλλιώς κινδυνεύει να πέσει στη λούμπα που ζούμε αυτή τη στιγμή: αυτήν των ανεξέλεγκτων φασιστικών ομάδων που αποτελούν το μακρύ χέρι της εξουσίας στο να καταπιέζει με τρόπο που δε θέλει ή δεν μπορεί η ίδια να χρησιμοποιήσει λόγω των όποιων κοινωνικών αντιστάσεων υπάρχουν ακόμα και για να μην έρθει σε τόσο πρόδηλη σύγκρουση με το καλλιεργούμενο φαντασιακό που εξασφαλίζει μία επίφαση κοινωνικής ηρεμίας και ένα επίπλαστο αίσθημα δημοκρατίας. Επειδή όμως κατά τη γνώμη μου η ριζοσπαστικοποίηση της κοινωνίας μας είναι σε επίπεδα ΠΟΛΥ χειρότερα ακόμα και από αυτά καναδυο αιώνες πριν το Διαφωτισμό, όσοι καταλαβαίνουν το πρόβλημα και έχουν τα αρχίδια και τη σωματική δύναμη να πολεμήσουν το φασισμό στο δρόμο βρίσκονται μπροστά σε δύο επιλογές.

1.) Το κομαντιλίκι στο δρόμο
2.) Τον καναπέ

Εσύ πού βρίσκεσαι;

Στην καρέκλα του υπολογιστή. Ρατ Πόιζον, ελπίζω αυτοί οι κομάντο που είναι έξω στο δρόμο και κάνουν την αντιβία να ζυγίζουν καλά τα πράγματα μεταξύ απανθρωπιάς και αποτελέσματος, εγώ δε κρίνω κανέναν πέρα από κάτι περιστατικά που είναι εντελώς γελοία (όπως το βίντεο, την πράξη έγραψα από την πρώτη στιγμή ότι δε την κριτικάρω επειδή δε τη γνωρίζω, παρ΄όλα αυτά έχω δει/ενημερωθεί προφανώς και για πεσίματα τα οποία ήταν εντελώς επιφανειακά-μπλούζα και τα λοιπά).

Ικόνοκλαστ, δε διαφωνώ σε τίποτα ιδιαίτερο μαζί σου πέρα από ότι νομίζω σε βρίσκω ένα κλικ πιο κοντά στη κλίμακα της απανθρωπιάς από ότι εγώ, γεγονός που αποτυπώνεται και στις απόψεις μας περί πρακτικών (πχ, ούτε η θανατική ποινή σε δικτάτορες με εξιτάρει ιδιαίτερα)

Βαφτίσαμε την αδράνεια απέναντι στο μαχαιροβγάλτη, τον εκβιαστή του μετανάστη, τον τρομοκράτη του εργασιακού χώρου, τον κωλογλύφτη του δυνάστη ανθρωπισμό.

Κι αυτοί που υποφέρουν εξαιτίας του δηλαδή δεν είναι άνθρωποι;
Καλός ο ανθρωπισμός, αλλά, όπως λέει κι ένα παλιό συνδικαλιστικό αμερικάνικο τραγούδι
"which side are you on, boy?"

Δεν ζούμε σε έναν κόσμο αγγελικά πλασμένο όπου κάθε άνθρωπος κάνει το κακό κατά λάθος. Πλευρές υπάρχουν.

Δέχομαι ότι η αδράνεια δεν είναι καθόλου ανθρωπισμός, αλλά δεν είναι όλοι αυτοί που δε γουστάρουν καφρίλες/τσουβαλιάσματα του καναπέ και της καρέκλας. Μη τα συνδέεις επειδή εδώ μιλούσαμε για κάτι πολύ συγεκριμένο, όχι για τι κάνω εγώ η εσύ. Το "which side are you on" δεν έχει να κάνει μόνο με μπουνίδια και σφαίρες. Aυτά κι από μένα

Quote:

---

Originally Posted by phthoggon

Ικόνοκλαστ, δε διαφωνώ σε τίποτα ιδιαίτερο μαζί σου πέρα από ότι νομίζω σε βρίσκω ένα κλικ πιο κοντά στη κλίμακα της απανθρωπιάς από ότι εγώ, γεγονός που αποτυπώνεται και στις απόψεις μας περί πρακτικών (πχ, ούτε η θανατική ποινή σε δικτάτορες με εξιτάρει ιδιαίτερα)

---

Η «θανατική ποινή» είναι ένας νομικός όρος. Όταν την χρησιμοποιούμε εννοούμε ότι μια κάποια ολοκληρωμένη δικονομική εξουσία, σε ένα χτισμένο -και με κάποια σταθερότητα- κοινωνικό σύστημα, μια αστική δημοκρατία, μια σοσιαλιστική δημοκρατία, μια θρησκευτική χούντα αξιωματικών ή οτιδήποτε - έχει την δυνατότητα, νηφάλια, να κάτσει και να βάλει τα όργανά της να συνεδριάσουν, να κρίνουν και να αποφασίσουν στο δικαίωμα της ζωής ή του θανάτου ενός ανθρώπου. Από θέση αρχής είμαι ενάντιος σε αυτό, το θεωρώ τουλάχιστον ιστορικό αναθεωρητισμό, σε περιπτώσεις κτηνώδες, ακόμα και σε "δημοκρατίες" με το κάλυμμα της πολιτισμένης δύσης ή αν με ρωτάς και σε μια κοινωνία που οι δικές μας ιδέες θα είχαν το πάνω χέρι. Γιατί πολύ απλά δεν θεωρώ ότι μπορεί μια οποιαδήποτε εξουσία να διατηρεί την αυτοπεποίθηση της ύστατης κρίσεως σχετικά με το ποιός αξίζει να ζει ή όχι. Όσο "δικιά μας" και να είναι.

Οι ίδιοι οι νομικοί ωστόσο, ακόμα και στην αστική δικονομία, είναι λεπτολόγοι στο πώς χειρίζονται μια περίπτωση αφαίρεσης ζωής. Μια δολοφονία «εν βρασμώ» δεν είναι το ίδιο με έναν προμελετημένο φόνο. Ακόμα περισσότερο λοιπόν, θα προσθέσω εγώ, μια κατάσταση κοινωνικής / λαϊκής εξέγερσης, ένας εμφύλιος πόλεμος ή λεπτές περιπτώσεις όπου η "δικαιοσύνη" είναι τυφλή, φτιάχνουν ένα πολύ debateable σύστημα αξιών για το αν κάποιος αξίζει το θάνατο. Όσο και να χαιρετίζω -ειλικρινά- το γεγονός ότι μια αστική δημοκρατία όπως αυτή της νορβηγίας, δεν αποφασίζει το θάνατο ενός εγκληματία όπως ο Μπρέιβικ, άλλο τόσο χαίρομαι που ένας δολοφόνος αρχιβασανιστής όπως ο Μάλλιος που αθωώθηκε από την "Ελληνική δικαιοσύνη" της μεταπολίτευσης, είναι στον τάφο. Όσο και να αηδιάζω με ανθρώπους που μόλις ανακαλυφθεί μια περίπτωση παιδεραστίας ή άλλου ειδεχθούς εγκλήματος τους βλέπω να φαντασιώνονται βασανιστήρια στη φυλακή, ακραίες εκτελέσεις ή να χαίρονται βιτσιόζικα για το "αν θα περάσει καλά από τους άλλους κρατουμένους", τόσο πίνω μια κούπα κρασί όταν ψοφολογάει ένας χουντικός αρχιεπίσκοπος ή κάποια Θάτσερ. Δε θα σήκωνα το περίστροφο να σκοτώσω κανέναν εγώ ο ίδιος (μάλλον, δεν έχω πιάσει ποτέ περίστροφο έτσι κι αλλιώς), ούτε με εξιτάρουν ακριβώς οι φόνοι καθαυτοί, αλλά αν αυτή η "μεγαλοψυχία" μιας "δημοκρατίας" καταλήγει να εκφυλίζεται στον βαθμό του να πεθαίνει μετά τιμών ένα κάθαρμα σαν τον Ντερτιλή, και να τον χαιρετίζουν στο φέρετρο όλοι οι αμετανόητοι, ή να περιμένουμε να γίνει το ίδιο για τον Παττακό ή όποιον τέτοιο, προτιμώ να πέθαιναν μια ώρα νωρίτερα, σα το σκυλί στο αμπέλι.

Μπορεί όλα αυτά να με κάνουν ένα τακ πιο "απάνθρωπο", αλλά και φιλοσοφικά δεν είμαι "ανθρωπιστής" και δεν αξιώνω να θεωρούμαι τέτοιος, και όπως είπα εξήγησα το σκεπτικό μου στο πρώτο ποστ της κουβέντας.