Originally Posted by
ikonoklast
Βασικά σπυρ-ιτκρασερ και γκουτσαν, μπορεί ο τρόπος που αντιλαμβάνεσαι τη μουσική να αλλάζει εν γνώσει σου. Ο πρώτος δίσκος μεηντεν που άκουσα ποτέ ήταν το x-factor, το οποίο ακούω ακόμα και γουστάρω και είμαι συναισθηματικά δεμένος μαζί του αλλά γνωρίζω και ότι είναι ένας κακός δίσκος, με τετριμμένες και φτωχές συνθέσεις, ψιλοκακή ενορχήστρωση και άθλια φωνητικά. Τα αγαπημένα μου μέηντεν πάλι είναι τα πρώτα δύο τα οποία βγήκαν όταν εγώ δεν υπήρχα σα σπέρμα αλλά παραμένουν και τα αντικειμενικά πιο γαμιστερά μεηντεν αλμπουνς και όποιος διαφώνει είναι το πιθανότερο φλώρος. Το δε καινούριο το ακούω τώρα που μιλάμε για πλάκα και μπορώ να πω ότι με εξαίρεση τις νυσταλέες και απολύτως αχρείαστες διάρκειες, δεν είναι πολύ άσχημο και έχει και μερικές στιγμές που βγάζουν μεηντενίλα τατσντ κλπ (γουστάρω ρεφρεν coming home, isle of avalon, starblind, alchemist βγαλμένο από εποχές somewhere κλπ). Παρ' όλα αυτά παραμένει ένας ακόμα βαρετός μεηντεν δίσκος ίδιος με οτιδήποτε έχουν βγάλει από το virtualxi και μετά, αντικειμενικά χειρότερος απο οτιδήποτε βγάλαν στα 80ς, πράγμα που ένας πιτσιρικάς το καταλαβαίνει είτε τώρα είτε όταν μεγαλώσει λιγάκι.