και η άλλη σωτηρία είναι να κάνετε πρώτα ομοιοπαθητική και μετά να χτυπήσετε τα δηλητήρια
Printable View
και η άλλη σωτηρία είναι να κάνετε πρώτα ομοιοπαθητική και μετά να χτυπήσετε τα δηλητήρια
καλά.
πάλι τα ίδια λέτε. Ένα κρυολόγημα χωρίς φάρμακα περνάει σε 7 μέρες, με φάρμακα σε μια βδομάδα. Κάποιες "αρρώστιες" σηκώνουν φυτικές ουσίες ως θεραπεία, άλλες όχι. (είχα/έχω tinnitus, η γιατρός μου πε να παρω χάπια gingium, μια φυτική θεραπεία πριν πάμε σε κορτιζόνες και τα τοιάυτα. Δεν ξέρω αν ήταν placebo, δεδομένου ότι tinnitus είναι κατα βάση ψυχική ασθένεια, αλλά ο ήχος μειώθηκε και τώρα τελευταία δεν τον ακούω ιδιαίτερα.)
Καντιρου, αν ο γιος σου αρρωστήσει από λευχαιμία, να τον πας σε ομοιοπαθητικό και παρατα μας ησυχους.
Eni, μεγάλη γκάφα η τελευταία σου πρόταση.
αρρωστησε, τον πηγε σε ομοιοπαθητικο και εγινε καλα;
όχι απλώς γενικά δν πολυθεραπεύεται. καταπληκτική ασθένεια, απλώς καταπληκτική. διήθηση μυελού ρε μουνιά. pink
επίσης τα αντιβιοτικά δν τα παίρνουμε για τους ιούς, απλώς στις ιώσεις.
ακομα με τον αποτυχημενο φυτολαγνο καθυστερα ασχοληστε?
to fytolagnos einai vrisia?
γιατί το "ασχοληστε" ?
Και τελοσπάντων ρε αρχίδι δρΔΕΘ κά8ε φορά την ίδια μαλακία βγαίνεις να πείς.
Εκτός απο τότε που βγήκες να μας πείς για το σκυλάραπα που έπεσε απο την πολυκατοικία επειδή τον τρέχαν ασφαλίτες.
Γαμημένε.
μη βριζεις μωρη καργιολα
Ε νταξ το να βρίζετε τον καντίρου σταμάτησε να είναι αστείο ή οτιδήποτε άλλο την τρίτη μέρα που γράφτηκε. Νισάφι.
Δηλαδή κι εγώ τον βρίζω αλλά το κάνω εποικοδομητικά.......
http://athens.indymedia.org/local/we...ure1rydzno.gif
ιδού άπιστοι φοίβοι και σία μια απόδειξη: όσο πιο "νεράκι" γίνεται, τόσο περισσότερη αντίσταση στο ρεύμα παρουσιάζει
Μα ναι, φαίνεται ξεκάθαρα!
PS. http://en.wikipedia.org/wiki/Water_(molecule)#Electrical_conductivity
αναζήτησε πρώτα τη μελέτη και αν την ανατρέψεις, τότε δίκαια θα πάρεις τη θέση του Μπούρκα στο ΕΜΠ :P
Τσάκω πολύ περισσότερα:\ όπως τα απαιτουν οι προδιαγραφές σου
Μελέτες βασικής έρευνας
1. Μετα-ανάλυση 105 δημοσιευμένων μελετών που αφορούν κυρίως
την προστατευτική δράση των υπερ-αραιωμένων ομοιοπαθητικών διαλυμάτων έναντι τοξικών δράσεων σε κυτταροκαλλιέργειες, δημοσιεύτηκε στο περιοδικό ‘Human & Experimental Toxicology” το 1994 και παρά τη χαμηλή ποιότητα αρκετών μελετών, στις καλύτερες μελέτες κατεγράφη θετικό για την Ομοιοπαθητική αποτέλεσμα. (17)
2. Μία πρόσφατη συστηματική ανασκόπηση των “in vitro” μελετών που αφορούν δράση ομοιοπαθητικών σκευάσματων πολύ υψηλής αραίωσης, σε κυτταροκαλλιέργειες, ερυθροκύτταρα, βασεόφιλλα, ουδετερόφιλλα, και λεμφοκύτταρα, αλλά και σε επίπεδο ενζυμικής δραστηριότητας, δημοσιεύτηκε πρόσφατα, τo 2007 στο περιοδικό “Complementary Therapies in Medicine” από ερευνητές του Πανεπιστημιακού Ιατρικού Κέντρου Charite της Γερμανίας. Σύμφωνα με τα συμπεράσματα, ακόμα και μεταξύ των ερευνών με τα υψηλότερα επιστημονικά κριτήρια, επιδείχθηκαν θετικά για τα ομοιοπαθητικά σκευάσματα αποτελέσματα, μολονότι η επαναληψιμότητα από άλλους ερευνητές έπασχε και απαιτούσε περισσότερη ομοιογένεια στη μεθοδολογία. (18)
3. Η σχέση ανοσολογίας και Ομοιοπαθητικής διερευνάται εντατικά το τελευταίο διάστημα. Πρωτοπόρος στον τομέα αυτό είναι ο Καθηγητής Βιοιατρικής P.Bellavite από το Πανεπιστήμιο της Βερόνα στην Ιταλία, ο οποίος, σε συνεργασία με την έδρα Βασικής και Εφαρμοσμένης Βιολογίας από το Πανεπιστήμιο Aquila, με άρθρο του το 2007, προσεγγίζει τη δράση του Ομοιοπαθητικού φαρμάκου σε επίπεδο πληροφορίας που γίνεται αντιληπτή σε κυτταρικό επίπεδο μέχρι και το cAMP. (19)
4. Όπως είναι αναμενόμενο, λόγω της φύσης του υπερ-αραιωμένου Ομοιοπαθητικού φαρμάκου, η επιστήμη της Φυσικής, βρίσκει στην Ομοιοπαθητική ένα σημαντικό πεδίο έρευνας, δεδομένης της διερεύνησης της φύσης των διαλυμάτων. Τομή στην έρευνα αυτή αποτέλεσε η ανακάλυψη του Louis Rey, δημοσιευμένη το 2003 στο έγκυρο περιοδικό Φυσικής “Physica A”, σύμφωνα με την οποία «το εκπεμπόμενο φως, μετρημένο με θερμοφθωρισμό, υπερ-αραιωμένων ομοιοπαθητικών διαλυμάτων χλωριούχου λιθίου, και χλωριούχου νατρίου, συνέχιζε να είναι ενδεικτικό του αντίστοιχου διαλυμένου σώματος, ακόμα και σε συγκεντρώσεις πάνω από τον αριθμό του Avogadro, προς έκπληξη της παγκόσμιας επιστημονικής κοινότητας. (20)
5. Τον Σεπτέμβριο του 2005, στο περιοδικό “Materials Research Innovations” που διερευνά τη δομή των υλικών, δημοσιεύτηκε ένα σημαντικότατο άρθρο σε συνεργασία με την έδρα δομικών υλικών του Πανεπιστημίου του Stanford, και τη διεύθυνση του Κέντρου Έρευνας του Πανεπιστημίου Αριζόνας, σύμφωνα με το οποίο διερευνώνται οι πολυποίκιλες δομές που σχηματίζονται στο νερό, σε υπερ-αραιωμένα διαλύματα, δημιουργώντας ολιγομερή με δεσμούς Van der Vaals, που μπορούν να εξηγήσουν ικανοποιητικότερα τη φύση των Ομοιοπαθητικών φαρμακευτικών διαλυμάτων. Αξίζει να μνημονευτεί το συμπέρασμα της περίληψης των ερευνητών, οι οποίοι, μην έχοντας σχέση με την κλινική Ομοιοπαθητική καταλήγουν: «Τα βασικά συμπεράσματα αυτού του άρθρου αφορούν κυρίως την επαλήθευση της βιολογικής δράσης των υπερ-διαλυμένων σε νερό φαρμάκων, που βασίζεται αφενός σε πολύ παλαιότερες (π.χ. Ομοιοπαθητική) και πολύ νεώτερες (π.χ. κολλοειδή μετάλλων και νανοσφαιριδίων), επιστημονικές παρατηρήσεις, που έχουν απορριφθεί είτε άκυρα, είτε από άγνοια της βιβλιογραφίας στην έρευνα υλικών. Αυτό συνιστά ένα έξοχο παράδειγμα κοινού σφάλματος απόρριψης νέων ανακαλύψεων χρησιμοποιώντας την δικαιολογία απουσίας δεδομένων σαν, δεδομένο απουσίας της ανακάλυψης».(21)
6. Θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθεί κανείς επίσης στα πειράματα που πραγματοποιήθηκαν από τους Καθηγητές του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, κους Μπούρκα και Καραγιαννόπουλο, και παρουσιάστηκαν στο συνέδριο “Electrical Instruments in Industry” το 1997, σύμφωνα με τα οποία η αγωγιμότητα των υδατικών διαλυμάτων μεταβάλλεται ανάλογα με το διαλυμένο σώμα, αλλά δυσανάλογα με την ποσότητα αυτού. Η εξήγηση του φαινομένου αυτού που ενισχύει την επιστημονική βάση της Ομοιοπαθητικής, αποδίδεται στην παρουσία συσσωματωμάτων τύπου Clathrate Hydrates, clusters, στα συγκεκριμένα διαλύματα. Σύμφωνα με τους ερευνητές, τα μόρια του αρχικά διαλυμένου σώματος, προσφέρουν το απαραίτητο δομικό στοιχείο, γύρω από το οποίο σχηματίζονται με την υπερ-αραίωση οι παραπάνω δομές, που παραμένουν ακόμα και όταν το αρχικά διαλυμένο μόριο χάνεται από την υπερ-αραίωση, ενώ παράλληλα προσφέρεται η δυνατότητα να μετρηθούν και να ταυτοποιηθούν τα ομοιοπαθητικά φάρμακα. (22)
Κλείνοντας να αναφέρουμε ξανά ότι ο σχεδιασμός κλινικών μελετών για την Ομοιοπαθητική Ιατρική είναι δυσκολότερος από τον συμβατικό, δεδομένης της εξατομικευμένης θεραπείας που αποτελεί βασικό της νόμο. Ωστόσο απαραίτητες τροποποιήσεις στα πρωτόκολλα μπορούν να συνεισφέρουν στην υπέρβαση των εμποδίων και στην ικανοποίηση τόσο των κανόνων έρευνας της Ιατρικής, όσο και στους θεραπευτικούς νόμους της Ομοιοπαθητικής. Προοπτική μελέτη παρακολούθησης ασθενών που έλαβαν Ομοιοπαθητική αγωγή για ημικρανία στα πλαίσια του ιατρείου Κεφαλαλγίας του ΠΓΝΑ «Γ.Γεννηματάς» και παρουσιάστηκε στο Πανευρωπαικό Συνέδριο Της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Κεφαλαλγίας, τηρώντας αυτούς τους κανόνες, ανέδειξε σημαντική θεραπευτική ανταπόκριση στους ασθενείς αυτούς. (23)
Βιβλιογραφία
1. Reilly DT, Taylor MA, McSharry C, Aitchison T. Is homoeopathy a placebo response? Controlled trial of homoeopathic potency, with
pollen in hay fever as model. Lancet 1986;ii: 881-886.
2. Jacobs J, Jonas WB, Jimenez-Perez M, Crothers D.Homeopathy for childhood diarrhea: combined results and metaanalysis from three randomized, controlled clinical trials. Pediatr Infect Dis J. 2003 Mar;22(3):229-34
3. K. Linde, N. Clausius, G. Ramirez, et al., Are the Clinical Effects of Homeopathy Placebo Effects? A Meta-analysis of Placebo-Controlled Trials
Lancet, September 20, 1997, 350:834-843.
4. J. Kleijnen, P. Knipschild, G. ter Riet, Clinical Trials of Homeopathy
British Medical Journal, February 9, 1991, 302:316-323.
5. Cucherat M, Haugh MC, Gooch M, Boissel JP, HMRAG. Evidence of clinical efficacy of homeopathy: a meta-analysis of clinical
trials. Eur J Clin Pharmacol 2000;26:27-33. Full report: Homoeopathic Medicine Research Group. Report to the European
Commission Directorate General XII: Science, Research and Development. 1996 Vol1. Short Version: Chapter 1-17. Pages 16-17. Alsoon CDROM from Hom-Inform:The Glasgow Homoeopathic Hospital.
6. Reilly DT, Taylor MA, Campbell J, Beattie N, McSharry C, Aitchison T, Carter R, Stevenson R. Is evidence for homoeopathy reproducible? Lancet 1994;344:1601-06.
7. Taylor MA, Reilly D, Llewellyn-Jones RH, McSharry C, Aitchison TC. Randomised controlled trial of homoeopathy versus placebo in
perennial allergic rhinitis with overview of four trial series. BMJ 2000;321:471-6
8. P. Fisher, A. Greenwood, E.C. Huskisson, et al., Effect of Homoeopathic
Treatment on Fibrositis British Medical Journal, August 5, 1989, 299:365-66.
9. J. Jacobs, L. Jimenez, S. Gloyd, Treatment of Acute Childhood Diarrhea with
Homeopathic Medicine: A Randomized Clinical Trial in Nicaragua,
Pediatrics, May 1994, 93,5:719-25.
10. Jacobs J, Jonas WB, Jimenez-Perez M, Crothers D. Homeopathy for
childhood diarrhea: combined results and metaanalysis from three
randomized, controlled clinical trials.
Pediatr Infect Dis J. 2003 Mar;22(3):229-34
11. Wallach H, et al “The long-term effects of homeopathic treatment of
chronic headaches:1year follow up. Cephalalgia.2000 Nov;20(9)l:835-7
12. Vithoulkas G. Homeopathic treatment of chronic headache:a critique.
Homeopathy.2002 Jan;91(1):35-9
13. M. Weiser, W. Strosser, P. Klein, Homeopathic vs. Conventional Treatment of
Vertigo: A Randomized Double-Blind Controlled Clinical Study
Archives of Otolaryngology--Head and Neck Surgery, August, 1998, 124:879-885.
14. Yakir M, Kreitler S, Brzezinski A, Vithoulkas G, Oberbaum M, Bentwich Z.
Effects of homeopathic treatment in women with premenstrual syndrome: a pilot
study.Br Homeopath J. 2001 Jul;90(3):148-53. The Hebrew University, Hadassah
Medical School, Jerusalem, Israel.
15. A.Shang et al, Are the clinical effects of homeopathy a placebo effect?
Comparative study of placebo-conttrollred trials of homeopathy and allopathy. The
Lancet 2005;366:726-732
16. Simon L, et al “Complementary and alternative medicines taken by
cancer patients”, Bulletin de Cancer, 2007 May 1;94(5):483-8
17. Linde K, Jonas WB, Worke DMF, Wagner H & Eitel F. Critical review and
meta-analysis of serial agitated dilutions in experimental
toxicology. Human & Experimental Toxicology 1994;13:481-492.
18. Claudia M. Witt, Michael Bluth, Henning Albrecht, Thorolf E.R.Weibuhn,
Stephan Baumgartner, Stefan N.Willich. The in vitro evidence for an
effect of high homeopathic potencies- A systematic review of the l
literature. Complementary Therapies in Medicine (2007)15, 128-138
19. Paolo Bellavite et all, Immunology and Homeopathy.5. The Rationale of
the “Simile” eCAM 2007;4(2) 149-163
20. Louis Rey. Thermoluminescene of ultra-high dilutions of lithium chloride
and sodium chloride. Physica A 323 (2003) 67-74
21. Rustum Roy, William A. Tiller, Iris Bell, M. Richard Hoover. The
Structure Of Liquid Water; Novel Insights From Materials Research;
Potential Relevance To HomeopathyMat Res Innovat. 9-4:93-124.
1066-7857
22 .P.D.Bourkas et al, Identification of Water Dilutions through Electrical
Measurements. Electrical instruments in Industry, pp, 213-216,
Glasgow 8-9 September 1997
23. S.Kivellos, J.Papatriantafyllou ,K.Papilas ,G.Vithoulkas , K.Karagerorgiou. Observational Prospective Study of Homeopathic Treatment in patients with Migraine, attending the Headache Clinic of Neurology Dept, “G.Gennimatas” Athens General Hospital. 8th Headache Congress, European Headache Federation-EHF, Valencia, Spain, April 26-29,2006
