Το μυστικό γκάλοπ για τη χρυσή αυγή.
Για αυτό μιλάμε;
Printable View
Το μυστικό γκάλοπ για τη χρυσή αυγή.
Για αυτό μιλάμε;
Ναι,εγώ στα αθλητικά sites το βρήκα.
ΟΚ είναι τα παραπολιτικά, αλλά still
Φυσικά και δεν είναι μικρό θέμα τα ποσοστά της χρυσής αυγής (ήδη τα 15άρια που βαρούσε μέχρι πρότινος είναι από μόνα τους αρκετά). Όλα αυτά όμως τα "μυστικό γκάλοπ" και νέα δεδομένα στις πολιτικές εξελίξεις" που δείχνουν ανησυχία σαμαρά είναι τρελές γελοιότητες.
http://www.youtube.com/watch?v=w3ON01rEipMQuote:
Originally Posted by Ghoul
http://www.pelop.gr/?page=article&docid=115944 (video)Quote:
Originally Posted by Katsaloupardos
https://athens.indymedia.org/front.p...cle_id=1483581
Φαντάζομαι όταν θα πέσει η αντίστοιχη μαχαιριά από καράφλα, θα μιλάμε για εγκληματίες και θα γίνει και καμιά πορεία.
Με γηπεδική μεθοδολογία η αντίσταση κατά του φασισμού, μάλιστα.
ενα ολοκληρο φορουμ περιμενει την προτασις σου για την καταπολεμησις του φασισμουQuote:
Originally Posted by Atropos
εγω μαζι σου ειμαι...κατι πρεπει να γινει με αυτες τις ορδες των ατιθασων νεολαιων
δεν παει αλλο
Φτύσιμο στη μούρη αυτού του μαλάκα που έκανε το "χιουμοριστικό" βίντεο και όσων των πίνκαραν.Αυτό θα ίσχυε και αν ο χτυπημένος ήταν φασίστας, παιδεραστής, δολοφόνος οτιδήποτε.
Ακόμα και στο πόλεμο υπάρχει ηθική και σεβασμός στον οχτρό ρε μουνιά. Καλά πάει ο απανθρωπισμός, συνεχίστε
In battle there is no law ρε ΜΕΤΑΛΑ.
Καλό. Να το λέμε και στους μετανάστες που τρώνε ξύλο.
Στις μάχες που γουστάρουν οι φασίστες, ναι. Να σου απαντήσω με ένα άλλο μεταλλάδικο, αυτό με το νίτσε και τις αβύσσους, μάλλον το ξέρεις.
Λεκέ δε σε έπιασα, αν απευθύνεσαι σε μένα όμως δε νομίζω να να τρώνε λιγότερο ξύλο οι μετανάστες άμα δε βγαίνουν βίντεο με αστειοποίηση ξύλου σε φασίστα (το γεγονός δε το πιάνω καθόλου ε)
Δεν απευθύνομαι σε σένα.Quote:
Originally Posted by phthoggon
το μόνο άσχημο είναι η γελοιοποίηση της γυναίκας του, που αποτελεί άμαχο πληθυσμό. (αν και παραμένει αστείο.)
αλλά ο φασίστας; έχετε δίκιο, θα τον χτυπήσουμε το φασισμό με τριαντάφυλλα.
οι μετανάστες πότε είδαν δικαιοσύνη και νόμο στη μάχη;
Spoiler
μια χαρα καλα κανουν και βγαζουν τα βιντεακια αυτα , γιατι τα φασιστακια προσπαθουν με την προπαγανδα τους στο ιντερνετ στα σχολεια καλπ να δειξουν οτι ειναι ανικητοι (στεροιδη αφου) και οτι εχουν το πανω χερι στους δρομους.. καλο ειναι να σπαει αυτη η προπαγανδα και να χουν τον φοβο οτι μπορει να ειναι και αυτοι στην θεση του τυπα στο αμαξι .
Δεν είμαι σίγουρος με ποιόν είμαι. Πιστεύω με τον Giant. Και ως εξής: Είναι πάρα πολύ δύσκολο να βρεις περιστατικά που τις τρώνε φασίστες ή μπάτσοι και να μπορείς να τα βάζεις σε ίδια κλίμακα σύγκρισης με κάποια κτηνωδία σε μετανάστες ή σε οποιονδήποτε. Για εκατό χιλιάδες λόγους αλλά κυρίως γιατί αυτοί -φροντίζουν- να παίζουν μπάλα πάντα απο την πλευρά του ισχυρού. 9 άτομα σε έναν πιτσιρικά από το Μπαγκλαντές, ένα κινούμενο κρέας ενάντια σε μια κοπέλα, ή ένας ολόκληρος κατασταλτικός / δικαστικός μηχανισμός απέναντι σε έναν απεργό πείνας. Ή ο ίδιος μηχανισμός που αθωώνει τρεις δολοφόνους μπάτσους, για την πράξη των οποίων υπάρχει βίντεο.
Το να κοροϊδεύεις το δυνάστη όταν τρώει τα μούτρα του υπήρχε πάντα στην ιστορία, έδινε χαρά στην πλευρά των αδυνάτων και μπορεί σε μια αφηρημένη φιλοσοφική σφαίρα να είναι ζήτημα "ανθρωπιάς" να μη το κάνεις. Αλλά ποιός μπορεί να είναι τόσο αυστηρός και σίγουρος ότι η ανθρωπιά του και ο ουμανισμός του έχει νόημα όταν προσπαθεί να περιγράψει τι συνέβαινε στο μυαλό του πλήθους που κρέμαγε ανάποδα το μουσολίνι, κατέβαζε τις λαιμητόμους στα κεφάλια των αριστοκρατών, λυπόταν σαν να χάνει συγγενή του όταν η μπόμπα του αλέκου παναγούλη δεν έβρισκε τον παπαδόπουλο ή έπινε δυο ρετσίνες παραπάνω όταν μια κάποια 17 νοέμβρη έστελνε στο διάολο τον αρχιβασανιστή;
Αντιγράφω απόσπασμα από το πιο τρυφερό, συγκλονιστικά ανθρώπινο, θεόρατα μαχητικό υπέρ της ζωής, ενάντια στο θάνατο και ενάντια στη σαπίλα του φασισμού ανάγνωσμα που διάβασα τελευταία και πρότεινα και στο λιτρατσουρ. Ο Σεπούλβεδα πέρασε δυόμισι χρόνια έγκλειστός στην κόλαση της πινοσετιανής χιλής, σε μια τριαντάχρονη χούντα ίσως εκατό φορές πιο σκληρή από τη δικιά μας. Και μετά από μια σειρά εξιστορήσεις που λες "μα καλά, μετά από όλα αυτά πώς γίνεται να γράφεις έτσι, πώς γίνεται να μην έχεις πουθενά μίσος, παρα μόνο υποτίμηση για όλα αυτά τα κουράδια που κατέστρεψαν δυο γενιές στην χώρα σου;". Είναι λίγο δύσκολο να σας περιγράψω σε λίγες αράδες πόσο απροσδόκητα έρχεται με βάση αυτά που έχεις διαβάσει το πώς κλείνει την αφήγηση για τα χρόνια της δικτατορίας, όταν δηλαδή έρχεται αυτή η παράγραφος:
"Μια μέρα του Ιουνίου του 1976, το ταξίδι στο πουθενά έφτασε στο τέλος του. Χάρη στις ενέργειες της Διεθνούς Αμνηστίας, αποφυλακίστικα και, μολονότι ζαρωμένος και είκοσι κιλά πιο αδύνατος, γέμισα τα πνευμόνια μου με τον πηχτό αέρα μιας ελευθερίας περιορισμένης από τον φόβο να την ξαναχάσεις. Πολλοί από τους συντρόφους μου που παρέμειναν μέσα, δολοφονήθηκαν από τους στρατιωτικούς. Καμαρώνω για το ότι ούτε ξεχνώ ούτε συγχωρώ τους θύτες τους. Έχω δεχτεί πολλές και ωραίες ικανοποιήσεις στη ζωή μου, αλλά καμία δε συγκρίνεται με τη χαρά του να ανοίγεις ένα μπουκάλι κρασί μόλις μαθαίνεις ότι κάποιος από αυτούς τους εγκληματίες πολυβολήθηκε εν μέση οδώ. Υψώνω τότε το ποτήρι μου και λέω: «Ένα κάθαρμα λιγότερο! Ζήτω η ζωή!»".
Όπως δεν «γεννιέσαι Έλληνας», δεν γεννιέσαι άνθρωπος, δεν γεννιέσαι τίποτα. Γίνεσαι τα πάντα. Κερδίζεις το να είσαι οτιδήποτε και να σου συμπεριφέρονται σαν τέτοιον, κερδίζεις τον σεβασμό, κερδίζεις τα πάντα. Δεν είμαστε όλοι το ίδιο σε αυτή τη ζωή, όσο και να ερμηνεύεται κοινωνιολογικά το πώς ένας φασίστας γίνεται φασίστας, εμείς δεν είμαστε φασίστες, δεν είναι ολυμπιακός - παναθηναϊκός ένας εμφύλιος πόλεμος μαζί τους, δεν είναι η βία «από όπου κι αν προέρχεται» η ίδια. Κι ακόμα κι αν δεν είμαστε δα και οι καλύτεροι που έχει δει αυτός ο κόσμος τέτοια αποβράσματα δε θα γίνουμε ποτέ. Θα δούμε πολύ άσχημα πράγματα τα χρόνια που έρχονται, μάλλον θα αναγκαστούμε λίγο-πολύ να γίνουμε όλοι ένα τακ πιο κυνικοί. Αλλά ουμανισμός δεν είναι να προσπαθείς να πιστέψεις ότι όλοι οι άνθρωποι αξίζουν, γιατί γεννήθηκαν άνθρωποι. Ουμανισμός είναι το ποτήρι να υψώνουμε κάθε φορά που ένας τέτοιος δολοφόνος είναι λιγότερος, και να λες φωναχτά ζήτω η ζωή.
