Προτιμώ τα γαριδάκια όταν είναι μπαγιάτικα, αγοράζω μια στις τόσες, ανοίγω την σακούλα, τρώω λίγα για το γαμώτο της υπόθεσης, τα βάζω στο ντουλάπι και τα ξαναεπισκέπτομαι με χαρά μετά από λίγες μέρες.
Printable View
Προτιμώ τα γαριδάκια όταν είναι μπαγιάτικα, αγοράζω μια στις τόσες, ανοίγω την σακούλα, τρώω λίγα για το γαμώτο της υπόθεσης, τα βάζω στο ντουλάπι και τα ξαναεπισκέπτομαι με χαρά μετά από λίγες μέρες.
H καίλα στην περίπτωση αυτή είναι που σ'αρέσουν τα γαριδάκια to begin with.
έχω κάνει εικόνα τον art in haste να πηγαίνει στο ντουλάπι με πηδηματάκια χαράς.
Προτιμώ το χαρτί κουζίνας για την τουαλέτα
Spoiler
Η πολύ τσίρλα και θέλω απορρόφηση
Στο Μετρό όταν κατεβαίνω νέο κόσμο μπαίνω στην τρίτη πόρτα του τρίτου βαγονιού (μετράς απο την αρχή) ώστε να βγαίνω ακριβώς μπροστά στις σκάλες.
Same here, για Αττική και Βικτώρια.
Να φτιάξουμε μια database με τις «σωστές» πόρτες για όλους τους συρμούς και να κυκλοφορεί στους μυημένους και θα μαζευόμαστε στο ν βαγόνι στην σωστή πόρτα και θα κοιτιόμαστε και θα καταλαβαίνουμε με τη μια ποιοι είναι «οι δικοί μας».
θελω να μιλησω πολλες φορες στο λεωφορειο σε κοσμο που βλεπω να λοκαρει μια πορτα πριν σταματησει το λεωφορειο και παροτι σταματαει μπροστα τους στην παρα πισω πορτα προχωρανε μπροστα να μπουν απο την πορτα στην οποια εχουν λοκαρει εξαρχης... μυστηριο πραμα
Το πιο σημαντικό door choice αφορά την αλλαγή Μπλε Γραμμή - Άγιος Αντώνιος η οποία επιλογή δεν υπολογίζεται από βαγόνια αλλά από σημείο αφίσας μέσα στο μετρό ανάλογα από ποιο σταθμό μπαίνεις στο συρμό.
Αφου θελετε door choices, παρτε και τη δικη μου.
οταν αλλαζεις απο κοκκινη σε μπλε γραμμη, στο Συνταγμα, αλλα ερχομενος απο Σεπολια, παντα θα εισαι στο 1ο βαγονι, ωστε να σε αφησει στην καθοδο για τη μπλε γραμμη, ΑΛΛΑ οχι στην 1η πορτα του 1ου βαγονιου, αλλα στην 2η, γιατι στην 1η σε αφηνει λιγο μετα απ την ακριβη ευθεια της εξοδου και θα σε πιασει ο συνωστισμος για τις κυλιομενες.
(κυλιομενες..........κυλιομενες......................κυλιομ...............................bump.)
μπονους επιλογη :
οταν παιρνετε το 843 για να σας παει στα φερυ μπωτ της νησου (ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ), ποτε μη σκεφτειτε να βγειτε απ την 1η πορτα γιατι ετσι θα βγειτε πιο κοντα στα φερυμπωτ απ τους αλλους.
Παντα ακομα κι αν καθεστε μπροστα και πρεπει να διασχισετε ολο το (διπλο) λεωφορειο, να βγαινετε απ την τελευταια πορτα.
το Λεωφορειο θα κανει αναστροφη πριν αφησει τους επιβατες στο τερμα.
Και οι τελευταιοι, εσονται πρωτοι (Μιτσμανν : 22,31)
όλο το πρώτο βαγόνι καλό είναι. ξέρω απέξω όλες τις αλλαγές από κόκκινη για μπλε και πόρτα για σωστές κυλιόμενες σε αγ. αντώνιο αττική αμπελόκηπους και μοναστηράκι ηλεκτρικό. γενικά πανάχρηστες πληροφορίες, αλλά το πρωί και το μεσημερί στις ώρες αιχμής με σώζουν από την κρίση πανικού.
Κι επειδη εμεις εδω στο Αμερικα ειμαστε βλαμμενοι ωστε να εχουμε ενα ακρωνυμιο ή εναν ορο για το καθετι, αυτο το λεμε pre-walking και το κανουν αμετρητοι επιβατες καθε μερα για να βγαινουν στη σωστη εξοδο. Το κανω κι εγω οταν εχω αργησει και (παντα) βιαζομαι.
Και ον τοπικ, οποτε ερχομαι Ελλαδα απο το 2009 και μετα, ακουω μουσικη (φυσικα) καθε φορα που κανω ντους, παιρνοντας ενα φορητο CD player στο μπανιο, και δεν εχω αλλαξει ποτε εδω και 4 χρονια το CD που παιζει. Ειναι το Sleep Of The Angels απο Rotting Crhist, και συνηθως φτανω μεχρι και Victoriatus, στα τσακιρ κεφια που απολαμβανω ενα ζεστο ντους ισως να προλαβω και το ομωνυμο. Πλεον οποτε ακουω το δισκο αυτο εκτος της συγκεκριμενης καταστασης, νιωθω οτι ετοιμαζομαι να παω βολτα να δω τους φιλους μου
Για ένα ακαδημαϊκό έτος, ΚΑΘΕ βράδυ πριν κοιμηθώ άκουγα το draconian times με ακουστικά στο κρεββάτι, και συνήθως το πάλευα μέχρι το shadow kings. Μέχρι σήμερα, όταν ακούω ο,τιδήποτε απο τον δίσκο, μου φέρνει νύστα :)
Σήμερα το πρωί το ξυπνητήρι χτύπησε 2 ώρες νωρίτερα από ότι έπρεπε (συνολικά 3 ώρες γιατί ήθελα να σηκωθώ 1 ώρα νωρίτερα από ότι συνήθως). Έχω συνηθίσει τόσο την αίσθηση ότι μου λείπει ύπνος που σηκώθηκα, έπλυνα δόντια, ξυρίστηκα και μετά πήρα χαμπάρι τι γινόταν...
- Για αρκετο καιρο (ενω επαιζα WOW) περπαταγα στον δρομο και κοιταζα ασυναισθητα πανω απο τα κεφαλια του κοσμακη να δω το "character name"..:roll:
- Απο τη στιγμή που πηρα χαμπαρι τα διαφορα διαφημηστικά χαρτάκια με μεντιουμ αφρικανους (πχ Μεγκαλος Δασκαλος Νεμπαγιασου) τα οποία είχαν όλα το ίδιο κειμενάκι απο κάτω αποφάσισα οτι πρεπει να τα μαζεψω όλα για να μαθω α) ποσοι και καλα ειναι β) αν θα αλλαξουν το κειμενακι ποτε γ) αν μενουν στο ιδιο μερος και πραγματικα ενθουσιαζόμουνα με περιεργα και ιδαιτερα "χαρτακια"...και ακομα ξερω ποιους εχω για να μην παρω διπλο ΥΓ: πρεπει να εχω μαζεψει και 40 διαφορετικους!! :-D
- Οταν ημουνα πιτσιρικα παντα στεναχωριομουνα οταν πεταγα πετρες στη θαλασσα γιατι πιστευα πως ειχαν κανει μεγαλη προσπαθεια για αιώνες να βγουνε εξω και τους γαμουσα τη φαση και τις παρεες οταν τα εστελνα πισω..:oh:
- Μικρη στα ταξίδια με το αυτοκίνητο επειδη ειχα σκαλωμα με το Σπαιντερμαν εσιαχνα πιθανες διαδρομες απο λαμπα σε λάμπα στο μυαλό μου υπολογίζοντας αν θα με εφτανε ο χώρος και ο ιστός για σωστή ταλαντωση..αμα τελειώνανε οι κολωνες εκανα το ιδιο με τρέξιμο και τουμπες στη διαχωριστική μπαριερα...:lol:
Δεν είμαι σίγουρος αν κολλάει ακριβώς εδώ, αλλά όποτε βλέπω ποστ-σεντόνι στο FB για το πώς μας ψεκάζουν/η κοκακόλα προκαλεί καρκίνο/ο μπιλ γκέητς θα δώσει ένα δολάριο για κάθε άτομο που θα βάλει αυτό το στάτους/οποιαδήποτε άλλη μαλακιάρα, δεν μπορώ να μην ποστάρω από κάτω το λινκ από snopes που εξηγεί οτι είναι μαλακία το προαναφερθέν ποστ-σεντόνι.
Όταν ήμουν μικρός και έβλεπα Σνούπι, το είχε πει αυτό ο Charlie Brown, ότι μια πέτρα άμα την πετάξεις στη θάλασσα κάνει 300 χρόνια να βγει ξανά στο γιαλό. Από τότε σταμάτησα να πετάω πέτρες στη θάλασσα.
Ακόμα όταν το κάνω μου έρχεται ο Charlie Brown στο μυαλό.
Δεν ξερω αμα παει εδω ή στο Blast from the Past..
Urban Legend (σιγουρα στην γειτονια δεν ξερω αλλου τι επαιζε)
αμα βαλεις τηλεκαρτα στην καταψυξη ανεβαινουν οι μοναδες.. Εμενα παντως καποια στιγμη ανεβηκε 1 μοναδα!! (μαλλον δεν θυμομονυ καλα ποσες ειχε αλλα για χρονια χαιρομουν οτι εκλεψα τον ΟΤΕ)
Όταν ανεβαίνω/κατεβαίνω πεζοδρόμιο και τυχαίνει να περνάω ανάμεσα από παρκαρισμένα αμάξια, πάντα κάνω την εξής πανηλίθια σκέψη. Οτι και καλά εκείνη την ωρα έρχεται διερχόμενο ξιαμά και σκάει με τέτοια δύναμη πάνω σε ένα απο τα παρκαρισμένα, με αποτέλεσμα να το ζμπρώξει και εγώ να συνθλιβώ ανάμεσά των.
Today 09:31<gsake> de katalavainw giati me kanete sinexeia ban
Today 09:32 <gsake> ego 8a ftiaxnw ka8e mera apo 5 logariasmous
Στο laptop πρέπει πάντα το volume να είναι στρογγυλός αριθμός ή στην χειρότερη να είναι 25 ή 75 %
όχι απλά δεν μπαίνω από το ντέσκτοπ πια :P
εκει που καθομουν ξημερωματιατικα θυμηθηκα οτι οταν παω στο σουπερμαρκετ, και ψωνιζω 1,2,3 πραγματα και παω στα εξπρες ταμεια τα "μεχρι 10 προιοντα", και εντοπισω ΠΙΘΑΝΟ ΥΠΟΠΤΟ που εχει ενα καλαθι γεματο και παει απο εκει το λαμογιο, καθομαι με το ματι την ωρα που τα αφαιρει απ το καλαθι και τα τοποθετει στο ταμειο και τα μετραω. Αν ειναι μεχρι 10, τον κοιταω παντα με το βλεμμα "τη γλυτωσες για σημερα"
αν ομως ειναι πανω απο 10 τοτε οργιζομαι δικαιως. να πας στα αλλα ρε αλητη. εμεις που ψωνισαμε το τυρι μας και δυο πιπεριες και ενα γαλα δηλαδη ειμεθα μαλακηδες?
αυτή τη δίκαιη οργή εγώ τη νιώθω όταν βλέπω τη χοντροκωλάρα σου στα αριστερά στην κυλιόμενη σκάλα μαλακαριόλη ανασκαλοπισμένε.
δεν ξέρω αν είναι ακριβώς ον τόπικ αλλά με βασανίζει -
στο μπάνιο μου έχω ένα σαπούνι betadine που γράφει επάνω "surgical scrub"
κάθε - ΚΑΘΕ - φορά που μπαίνω για μπάνιο και το βλέπω, μου κολλάει στο μυαλό το
http://www.youtube.com/watch?v=_XXG7Teraag
και τραγουδάω a surgical scrub we taught them not to feeeeeeeel
.
γελοιότητα = queensryche
Τωρα τελευταια αποφασισα οτι βαρεθηκα τα ζωα οδηγους στα αμαξια με τις κορνες τους.
Οταν οδηγω και μου κορναρει ο οποιοσδηποτε για ασημαντο λογο αλλα αυτος ειναι ο ΣΟΥΜΑΧΕΡ και δε μπορει να με ανεχτει, ιδιως οταν βρισκομεθα σε λεωφορους οποτε μπορει να με προσπερασει και -φυσικα- να με κοιταξει για να με δει στο κλασσικο κονσεπτ του ελληναρα "να δω ποιος μαλακας εισαι ρε", εχω αρχισει και τους κοιταω παιρνοντας την πιο ηλιθια γκριματσα εβερ, κατα κανονα κατι "σαν να ειχα δρακουλινι στο στομα μου."
οι φατσες τους ειναι Priceless.
οποτε πεφτει το ιντερνετ και κανω ρησταρτ το μοντεμ , το φυσαω οπως φυσαγα παλια τις κασέτες του νιντεντο .
πιο μικρος αλλα μου εχει μεινει ακομα , οταν μου εφερναν την παραγγελια , ειτε αυτη ηταν καφες ειτε φαι σε ταβερνα και μου ελεγαν "οριστε" παντα απο μεσα μου ελεγα "τον κωλο μου μυριστε" και παντα ειχα τον φοβο να μν ξεχαστω και το πω και δυνατα αντι για "ευχαριστω"
καμμενια το εννοουσα ισως επειδη μου εχει μεινει απο μικρος και δεν το σταματησα ..κατα τα αλλα ειναι ΤΡΟΥ
Στο σπιτι ταβερν, στο ψυγειο εχει ενα μαγνητακι με μια ΓΑΤΑ.
Απ το 2010 που μενουν εκει, καθε φορα πηγαινω ταχα μου (η και κανονικα, αναγκες εχω και γω!) για να πιω νερο κλπ, και το γυρναω αναποδα.
Αισθανομαι παντα την ιδια ηδονη "φακ δε συστεμ" (οπου συστεμ η κοινωνια αυτων εκει που συγκεντρωνονται στο γατοθρεντ) και παντα αρνιεμαι οποιαδηποτε κατηγορια η και υποδειξη οτι ευθυνομαι εγω.
χεχεχαχα δε το ξερουν ομως, χοχοχιχι
Exo poly kalo filo poy einai kai poly kalos termatofulakas, o opoios gia kapoio logo anaferetai se ena filo tou os "o tavern" kai theorei pos opoiosdipote koinonikos kyklos prepei na katalabainei poios einai "o tavern" otan anaferetai se auton, eite autos o kyklos einai atoma pou xerei kairo, eite atoma poy gnorise prin ligo kairo, eite ena forum.