χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχ
Printable View
χαχαχαχαχαχαχαχαχαχαχ
Γιατί γελάει το πέταμα; Το ίδιο πράγμα λέει η άμουση από το 4ο ποστ.
μόνο πινκQuote:
Originally Posted by Drumsick
Γελάω με μελλοντικό σενάριο που ο σπυρέττος έχει γιο μεταλλά που αγοράζει και φέρνει σπίτι το reissue του Murder of crows που πρότεινε κάποιος μελλοντικός Κισατζεκιάν.
Θα είναι όντως καλό αστείο αν ζω όταν ο γιός μου είναι σαράντα χρονώ μαλάκας και μου το φέρει σπίτι :!:
Οh wait, κρουξ στην είπε ρε.
σα μικρά παιδιά κάνετε :P
2 πραγματάκια έτσι για να μπούμε στη θέση μας.Quote:
Originally Posted by Krux
το εδώ Λιλιπούπολη γαμάει τις μεταλλοπατεράδικες επιρροές σας στους αιώνες των αιώνων. Μάσα σιδερομάσα και ΦΑΝΚΙ μπασούκλες στα μούτρα σας.
τέλος, όπως είπε από την 3η σελίδα το Vic, μέτσαλς και στίχοι = Μartin Walkyier και Inb4 και your argument is invalid και you win 500 internets.
ωραίο θρεντ ήταν αυτό!
το operation mindcrime δυστυχώς είναι κάτι σαν προπύργιο σοβαροφάνειας όντως στους μεταλλαδες και στιχουργικά δεν αντέχει έλεγχο κανέναν, ξεκινά κοινωνικοπολιτικά και αναλώνεται στην συνέχεια σε ένα κλισέ τηλερομάνζο (sister mary, σοβαρά; mister x;; ). Οι στίχοι στην μουσική όμως είναι περίπλοκο πράγμα, καμιά φορά ένα βαρύγδουπο ρεφρεν έχει περισσότερη δύναμη αποκομμένο από τα θολά κουπλέ του, πχ. Οι Queensryche έχουν χτυπήσει πολλά ισχυρά νοήματα και αισθήματα σε σημεία του mindcrime ερήμην του γενικότερου κώλο-'κονσεπτ' του δίσκου. Ίσως θα έλεγε κανείς και 'κατά λάθος'. Άμα βάζεις τον Geoff Tate να φωνάζει νοήματα αρχετυπικά ξανά και ξανά, πολλά τυχαία καλά μπορούν να συμβούν. Δεν ξέρω αν είναι κακομεταχείριση να αποκόπτει κανείς ένα
And I raise my head and stare
Into the eyes of a stranger
I've always known that the mirror never lies
People always turn away
From the eyes of a stranger
Afraid to know what
Lies behind the stare
από τις διάφορες μαλακίες που το πλαισιώνουν (και που ίσως είναι και διαμετρικά αντίθετες από το τι παίρνω εγώ από το ρεφρέν σκέτο)... δεδομένου του ότι το XM είναι ρομαντική τέχνη που προφασίζεται ολότητα αισθητική συχνά, ίσως. Το να κριτικάρει κανείς το operation mindcrime είναι ΕΥΚΟΛΟ πράγμα, οι ρωγμές πάνω του είναι τόσο ξεκάθαρες, οι μεταλλαδες όντως κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους περί αυτού του ζητήματος. Αλλά δεν το κάνει το γαμημένο το eyes of a stranger λιγότερο γροθιά στο στήθος όταν το ακούω και ας ξέρω (και έχει χρειαστεί να το ζορίσω για να καταλήξω) ότι ο δίσκος συνολικά είναι μπερδεμένος και άτυχος. Άτυχος; Το ζήτημα με αυτόν τον δίσκο είναι ότι είναι τόσο καλογραμμένος μουσικά που γίνεται περισσότερο πειστικός από όσο νομίζω ήλπιζε, ή αντέχει, κάπως έτσι να το πω. Ακούει ο μικρός μεταλλας τον Tate και τις υπέρ-κιθάρες (κάποιος τις είπε 'λαϊκές' λες και είναι κακό πράγμα; χαχ) και τα πιστεύει ΟΛΑ. Γίνεται μετά μεγαλύτερος και OMG U LIED TO ME, QUEENSRYCHE. Είναι δύσκολη φάση, αλλά δεν σου είπαν ψέμματα οι Queensryche, δεν ξέρουν καν οι ίδιοι τι σκατά σου είπαν.
Deadsoultribe δεν έχω ακούσει ποτέ σοβαρά κυρίως επειδή ο Buddy Lackey είναι υπεύθυνος στην περίοδο Psychotic Waltz για ενάμισι υπέροχο δίσκο (στιχουργικά και εκτελεστικά). Όχι τέσσερις, ούτε τρεις. Δεν περίμενα τα omg νεα προτζεκτ του με ανυπομονησία ούτε στα 18 μου. Εδώ δεν ακούγεται (o Lackey) ούτε καν στο Bleeding, τόσο κουρασμένος και οτιναναι. Όταν έγιναν εκείνα τα reissues Waltz θυμάστε που ήταν το Bleeding μαζί με το Everflow και το Social Grace μαζί με το Mosquito (ή κάπως έτσι τέλος πάντων). Γιατί ήταν έτσι και όχι χρονολογικά τα πακέτα; Επειδή θα αγοράζανε οι σχετικοί τα δυο πρώτα και δραστικά λιγότεροι τα δεύτερα, προφανώς. Μου φαίνεται τόσο περίεργο όταν εκθειάζεται κάθε ύστερο πράγμα που έχουν αγγίξει άνθρωποι που ίσως κάποτε για κάποιον μυστήριο λόγο έκαναν μια ή δυο φορές κάτι σημαντικό. Το ΧΜ δεν έχει διαχρονικούς ήρωες/μπαμπάδες. Έχει δίσκους καλούς, μακρυά ο ένας από τον άλλο.
φαίνεται από αυτά που γράφεις.Quote:
Originally Posted by Helm
helm :thumbsup:
Krux δέχομαι ότι οι DST είναι σημαντική μουσική για εσένα και για πολύ κόσμο, και ότι οι στίχοι τους μετράνε και όλα. Δεν λέω ότι είναι κακή μπάντα, λέω ότι δεν τους άκουσα επειδή ο Lackey είχε σταματήσει να κάνει με την φωνή του και τους στίχους του προσπάθεια για να φτάσει το αισθητικό και συνθετικό επίπεδο που απαιτούσε η προηγούμενη του μπάντα από τα μισά του Everflow. Άμα ανέκαμψε στην DST περίοδό του, πες μου υπεύθυνα, χελμ τράβα άκου το πρώτο ή το δεύτερο ή το τρίτο DSΤ και θα το κάνω.
Δεν θυμάμαι να είπα λαϊκές τις κιθάρες αυτές καθεαυτές, αλλά επειδή ανέφερα πως είναι ένα λαϊκό album, θέλω να υπερθεματίσω πως δεν έχω το παραμικρό πρόβλημα με τα λαϊκά albums που είναι λαϊκά albums και τέλος. Αν αναφερόσουν σε εμένα τελοσπάντων, έχω πρόβλημα με τα λαϊκά albums που καμώνονται πως είναι τα ισχυρότερα σκεπτόμενα concepts στην ιστορία του metal και ταυτόχρονα τα πρώτα albums που θα διάλεγε ο Υπεράνθρωπος του Νίτσε για το 80's top-five του. Συμφωνώ με τα περί ατυχίας του mindcrime, αλλά μιας και συμβαίνει ο πόνος στο δικό μου στήθος μετά το eye of a stranger να είναι μηδενικός, προσωπικά μπορώ να πω πως το εκτιμώ συνολικά πολύ λιγότερο για να το πω απλά "άτυχο". Αλλά δεν έχω πρόβλημα με αυτό που εννοήθηκε πως κατηγόρησα ως "λαϊκό album", διότι μεγάλο μέρος του heavy metal φέρει ως κυρίαρχο χαρακτηριστικό αυτό το νεανικό πάθος που κάνει τους Heavy Load, τους Running Wild και τους Omen να ΔΕΡΝΟΥΝ, διότι είναι αυτό, το γνωρίζουν, το κάνουν διακόσια τα εκατό σωστά και έχουν όλα τα kudosQuote:
Originally Posted by Helm
καταρχάς δεν μιλάμε για PW εδώ αλλά δέχομαι από που πηγάζει ο προβληματισμός σου. εδώ υπάρχει μόνο Devon Graves. και πίστεψε με ο Buddy Lackey δεν έχει καμία σχέση με τον Devon Graves ή τουλάχιστον αυτό ήταν και το όλο θέμα όταν ξεκίνησαν οι DST. ήταν μια δήλωση, οτι είμαι εδώ, είμαι μόνος και θέλω να πω μερικά πράγματα χωρίς τον Dan Rock. και τα είπε. και όποιος ένιωσε, ένιωσε.Quote:
Originally Posted by Helm
εδώ Helm δεν εκθειάζεται τίποτα παραπάνω από την ψυχή ενός απλού καλλιτέχνη που ακολούθησε το δρομάκι του και μελοποίησε 5-6 πραγματάκια που είχε στο μυαλουδάκι του. δεν υπάρχουν τελειότητες, δεν υπάρχουν συνθεσάρες, δεν υπάρχουν φωνάρες και απόκοσμες ενορχηστρώσεις. υπάρχει ένας νέος (καινούριος) άνθρωπος που τραγουδάει από την ψυχή του, για την ψυχή του. και υπάρχουν μερικοί (στους οποίους συμπεριλαμβάνω και την αφεντιά μου) που γονατίζουν κυριολεκτικά στο άκουσμα και μόνο κάποιου τραγουδιού που έρχεται από αυτές τις παρτιτούρες που έφτιαξαν τον ομώνυμο και το A murder of crows. δεν μπορώ να εξηγήσω με λόγια αυτά που νιώθω για αυτούς τους 2 δίσκους και κυριότερα για αυτόν εδώ τον συγκεκριμένο. κάποιος άλλος ίσως να μπορεί να μεταφέρει σε μερικές αράδες αυτά που νιώθει πολύ καλύτερα από εμένα αλλά αυτό που με ενδιαφέρει περισσότερο είναι οτι με σιγουριά μπορώ να πω πως ακόμα και μετά από 7 χρόνια καταφέρνει να με γονατίζει με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που το έκανε όταν τον πρωτοάκουγα με το booklet ανά χείρας. και αυτό είναι ένας λόγος και ίσως ο κυριότερος, που αγαπώ αυτόν τον καλλιτέχνη. γιατί μου έδωσε ένα δίσκο που εκφράζει αυτό που είμαι, αυτό που ψάχνω και κεντρίζει τους προβληματισμούς μου.
έχω εκπομπή σε λίγο και δεν μπορώ να γράψω περισσότερα. έχω γράψει ήδη αρκετά για τον δίσκο και τα περισσότερα τα έχω πει στο αρχικό ποστ.
carheart είναι λίγο αχυράνθρωπος το "έχω πρόβλημα με τα λαϊκά albums που καμώνονται πως είναι τα ισχυρότερα σκεπτόμενα concepts στην ιστορία του metal και ταυτόχρονα τα πρώτα albums που θα διάλεγε ο Υπεράνθρωπος του Νίτσε για το 80's top-five του". Το Operation Mindcrime δεν προσπαθεί να είναι αυτό. Κάποιοι ακροατές του θα ήθελαν να είναι αυτό, και ίσως με αυτούς να έχεις και το πρόβλημα. Το Operation Mindcrime δεν είναι χαζό άλμπουμ, είναι μπερδεμένο. Πολλοί ακροατές του χεβι μεταλ - και μη - είναι επίσης μπερδεμένοι άνθρωποι, δεν είναι κάτι το τόσο τρομερό. Δεν ξέρω γιατί τόσο ωρύεσαι για το Mindcrime, αν θες μου το εξηγείς λίγο καλλίτερα -- όση περισσότερη διαύγεια δείξεις τόσο περισσότερο σοβαρό θα είναι και το επιχείρημά σου δε, αλλιώς είσαι και εσύ μπερδεμένος μαζί με τους υπόλοιπούς μας, κάτι το όχι και τόσο τρομερό.
Όσο για τον Νιτσε, άμα (έπειτα) διαβάσεις την Γέννηση της Τραγωδίας, δες και την εισαγωγή-απολογία που έγραψε μετά 16 χρονών για το έργο του να δεις πόσο μπερδεμένος ένιωθε και αυτός για το εγχείρημα. Του Νίτσε θα του άρεσε το Operation Mindcrime όντως, αλλά για τοπ 5 δεν ξέρω. Θα του άρεσε επειδή θέλει τρομακτική τόλμη για να κάνει κανείς ένα Mindcrime και ας το κοροϊδεύουν αργότερα διάφοροι γιατί το όραμα είναι λίγο αχταρμάς.
"εδώ υπάρχει μόνο Devon Graves. και πίστεψε με ο Buddy Lackey δεν έχει καμία σχέση με τον Devon Graves ή τουλάχιστον αυτό ήταν και το όλο θέμα όταν ξεκίνησαν οι DST."
Δεν ξέρω, αυτός ο 'Devon Graves' τραγουδάει και στο μισό Into The Everflow και στο Bleeding και στο Mosquito όμως. Γενικά είμαι υποψιασμένος για το κονσεπτ της καλλιτεχνικής περσονα, αλλά πφφφ... τέλος πάντων ας μην το πάω μακρυά, κάποια στιγμή θα τα ξανακούσω τα DST και θα έχω πιο ώριμη γνώμη. Μυρίζει άσχημα πάντως.
"δεν μπορώ να εξηγήσω με λόγια αυτά που νιώθω για αυτούς τους 2 δίσκους και κυριότερα για αυτόν εδώ τον συγκεκριμένο"
"γιατί μου έδωσε ένα δίσκο που εκφράζει αυτό που είμαι, αυτό που ψάχνω και κεντρίζει τους προβληματισμούς μου. "
Krux, πως να στο πω. Αν δεν μπορείς να εκφράσεις με λόγια αυτό που είσαι, αυτό που ψάχνεις και τους προβληματισμούς σου, ζωγράφισέ τα. Ή παίξε τα μουσική ή κάτι. Μη μου λες κάποιος άλλος άνθρωπος το έκανε για σένα, να απευθυνθώ σε αυτόν επειδή εσύ δεν μπορείς, το πιο φτωχό αποτέλεσμα της κατανάλωσης τέχνης είναι αυτό.
Χμ, δεν θα έλεγα πως είμαι μπερδεμένος όσον αφορά στη γνώμη μου περί του Operation Mindcrime. Είναι ένα album που από τον τίτλο του και μόνο πείθει τους ακροατές πως πρόκειται για ένα πολύ έξυπνο album. Σίγουρα καταλαβαίνεις τι εννοώ λέγοντας "έξυπνο album". Πολλά albums στην ιστορία της metal μoυσικής είναι στημένα με ανάλογο τρόπο ώστε να προβάλλονται ως κάτι μεγάλο, είναι δεν είναι. Ακόμα και το 666 International είναι ένας τέτοιος τίτλος, σε προϊδεάζει, σε βάζει στον χορό, σου περνάει στο υποσυνείδητο πως εδώ έχουμε να κάνουμε με κάτι Μεγάλο. Οι Tool κάπως έτσι έχτισαν λιθαράκι λιθαράκι τον μύθο τους, πχ. Δεν είναι αθώοι οι καλλιτέχνες για κανένα πράγμα που αφορά το έργο τους. Το ότι ένα mindcrime γιγαντώνεται από μερίδα του μέταλ κόσμου επίσης δεν μου προκαλεί εντύπωση, διότι είναι ωραίο και εύκολο να έχεις μπόλικη τροφή για σκέψη στο πιάτο σου στα γρήγορα, χωρίς να κοπιάσεις ιδιαίτερα, "με το booklet ανα χείρας". Και προσωπικά όταν βρίσκω πράγματα σε ένα 666 International ή σε ένα La Masquerade Infernale (ο ορισμός ίσως του υπερπομπώδους πράγματος) ας πούμε "τα συγχωρώ" διότι υπάρχει κάτι το οποίο βρίσκω μεγάλο και μπορώ να περιγράψω επακριβώς τι βρίσκω μεγάλο σε αυτά τα albums χωρίς να πω λέξη για τεχνικά χαρακτηριστικά πχ ή αισθητική (που τόσο με κατηγορεί ο φθόγκον πως είμαι λογοδοσμένος μαζί της). Το Operation Mindcrime δεν το θεωρώ λοιπόν μπερδεμένο album, δεν μπορώ να αντιληφθώ την έννοια του μπερδεμένου επακριβώς άλλωστε. Θέλει να πει μερικά σοβαρά_πράγματα αλλά το χάνει στην πορεία διότι μπλέκεται με έννοιες που δεν μπορεί να κατανοήσει; Το θεωρώ κακό album γιατί είναι κακό σε κάθε προσωπικό μου κριτήριο με τα οποία μελετάω τα albums. Είναι album που δημιουργεί από τη μάνα του όλα όσα μου περιγράφει η έννοια της σοβαροφάνειας. Αν έπρεπε να διαλέξω μεταξύ "μπερδεμένου" και "χαζού" θα έλεγα πως είναι ένα χαζό album. Ωρύομαι τόσο για αυτό, διότι ως "σημαντικό album" έχει την υψηλότερη δυνατή συγκέντρωση των αντιπαθητικών χαρακτηριστικών στο metal που έχω συναντήσει ως τώραQuote:
Originally Posted by Helm
