οι όροι του randi δεν ταιριάζουν στις απαιτήσεις της ομοιοπαθητικής, αλλά στις απαιτήσεις της επιστήμης με συμβατική μεθοδολογία.
Printable View
οι όροι του randi δεν ταιριάζουν στις απαιτήσεις της ομοιοπαθητικής, αλλά στις απαιτήσεις της επιστήμης με συμβατική μεθοδολογία.
Tora to gamises. Sorry kiolas, alla an afta pou anaferei to arthro sto indymedia einai sosta (oti diladi se klinikes meletes kapoio omoiopathitiko farmako eixe kalytera apotelesmata apo placebo), tote mia xara sas kanoun oi oroi tou randi kai mporeite na parete to ekatomirio.Quote:
Originally Posted by Candiru
To gegonos oti egine mia tetoia ereuna xoris na parei kaneis to ekatomirio me kanei na pistevo oti:
1. I ta apotelesmata tis ereunas eixan eskemena alloiothei
2. I ereuna itan eggyri alla oi ereunites einai toso plousioi/psilomites pou den theloun to ekatomirio
Kata ta alla, an i epistimi prosarmosei ti methodologia tis oste na volevei tous omoiopathitikous, meta tha prepei na tin prosarmosei kai gia tous refleksotherapeftes, tous ypnotistes, tous astrologous kai genikos tha vgainei o kathe pikramenos kai tha leei oti i symvatiki methodologia den tairiazei stin "epistimi tou". Giafto i epistimi leei ena aplo pragma: opoiosdipote isxirismos prepei na mporei na epalitheftei peiramatika. Tora an esy nomizeis oti afto einai synomosia enantion ton omoiopathitikon, provlima sou. Enas normal anthropos omos nomizo katalavainei oti den ginetai o kathe pikramenos na vgainei kai na isxirizetai oti anakalipse mia kainouria epistimi alla i simvatiki methodologia den ton volevei.
διάβασε το 4ο άρθρο στο λινκ και θα καταλάβεις
με την συμβατική μεθοδολογία απαιτείται να ορίσεις πότε μια πάθηση οδεύει προς θεραπεία, κάποιο χρονικό εύρος για αυτήν, κλπ, κλπ, με όρους που χρησιμοποιεί η κλασσική ιατρική: πχ εξασθένηση συμπτώματος=θεραπεία. Αυτά όμως δεν ισχύουν για μια ομοιοπαθητική παρατηρητική σκοπιά εξέλιξης ασθένειας, αναφερει και ένα καλό παράδειγμα.
Σε μια τέτοια περίπτωση τι θα έλεγε ο Ράντι; Θα το έδινε το εκατομμύριο αν γίνονταν με τους όρους που θέτει η ομοιοπαθητική; Και στο κάτω κάτω δεν γίνονται μεμιάς οι ομοιοπαθητικές παρεμβάσεις, ανάλογα με την εξατομικευμένη περίπτωση απαιτούνται από ώρες μεχρι μήνες.
το βάζω και εδώ για ευκολότερη πρόσβαση
Quote:
Η επιστημονική έρευνα στην Ομοιοπαθητική ιατρική
Tο συνεχώς αυξανόμενο ενδιαφέρον του πληθυσμού, ασθενών και ιατρών, για την Ομοιοπαθητική Ιατρική έχει καταστήσει τα τελευταία χρόνια, εξαιρετικά αναγκαία την επιστημονική τεκμηρίωση της. Το επιστημονικό υπόβαθρο της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής γίνεται όλο και πιο συχνά θέμα διαλέξεων σε συνέδρια, στρογγυλές τράπεζες, αναλύσεις σε έγκυρα ιατρικά περιοδικά, αλλά και καθημερινών συζητήσεων σε επίπεδο ανταλλαγής επιστημονικών απόψεων ανάμεσα σε ιατρούς διαφόρων ειδικοτήτων και ασθενείς.
Πρέπει να αναφερθεί ότι μέχρι σήμερα πάνω από 300 κλινικές μελέτες για την Ομοιοπαθητική Ιατρική έχουν δημοσιευτεί σε έγκυρα ιατρικά περιοδικά. Το γεγονός ότι περιοδικά όπως το "The Lancet" και το "British Medical Journal" έχουν δημοσιεύσει θετικά άρθρα για την Ομοιοπαθητική Ιατρική, αντανακλά τον ορθό επιστημονικό προβληματισμό για ένα θεραπευτικό σύστημα που πληρεί σαφώς τους όρους ένταξης στην παγκόσμια ιατρική βιβλιογραφία. Στο εύλογο ερώτημα γιατί οι έγκυρες δημοσιευμένες μελέτες είναι σχετικά λίγες, πρέπει να αναφερθούν οι δύο βασικοί λόγοι για αυτό.
Πρώτον το γεγονός ότι η εισαγωγή της Ομοιοπαθητικής στην Ιατρική βιβλιογραφία ευρίσκεται σε μετεφηβική ηλικία. Εκτός από τις λίγες μεταπολεμικές έγκυρες μελέτες που προηγήθηκαν, μόλις το 1986 δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "The Lancet" η πρώτη έγκυρη διπλή τυφλή κλινική μελέτη σύγκρισης της δράσης της Ομοιοπαθητικής θεραπείας με εικονικό φάρμακο-placebo και αφορούσε τις αλλεργικές εκδηλώσεις του αναπνευστικού. Τα επόμενα χρόνια δημοσιεύτηκαν σε έγκυρα ιατρικά περιοδικά αρκετές μελέτες και μετά-αναλύσεις που απέδιδαν στην Ομοιοπαθητική σαφώς θετικά αποτελέσματα. Ενδεικτικά αναφέρουμε τις μελέτες για τον ίλιγγο, το οξύ διαρροϊκό σύνδρομο, τα οστεοαρθριτικά άλγη, το προεμμηνορυσιακό σύνδρομο, την μείωση των παρενεργειών σε παιδιά υπό χημειοθεραπεία, καθώς και την μετά-ανάλυση του Linde και συνεργατών το 1997 η οποία απέδειξε, με τα πιο αυστηρά επιστημονικά κριτήρια, ότι το 67% των δημοσιευμένων μελετών απέδωσαν ισχυρή υπεροχή του Ομοιοπαθητικού φαρμάκου έναντι του placebo.
Ο δεύτερος βασικός λόγος που δικαιολογεί τον σχετικά μικρό αριθμό μελετών είναι οι ιδιαιτερότητες της Κλασικής Ομοιοπαθητικής Ιατρικής που περιλαμβάνει την εξαιρετική εξατομίκευση της θεραπείας ανάλογα με τον ασθενή και όχι μόνο με την ασθένεια. Ας σταθούμε λίγο αναλυτικότερα σε αυτό το θέμα. Η μεθοδολογία της έρευνας στην Ομοιοπαθητική Ιατρική, ουσιαστικά δεν διαφέρει από αυτήν της υπόλοιπης Ιατρικής, περιλαμβάνοντας την βασική και την κλινική έρευνα.
Όμως η ίδια η νομολογία της θεραπευτικής στην Ομοιοπαθητική, ενέχει ιδιαιτερότητες που αν δεν ληφθούν σοβαρά υπόψιν, δεν μπορούν να οδηγήσουν σε ασφαλή κλινικά συμπεράσματα σχετικά με την αποτελεσματικότητα των Ομοιοπαθητικών φαρμάκων σε συγκεκριμένες κατηγορίες ασθενών. Στην συνήθη μεθοδολογία της ιατρικής έρευνας γίνεται η σύγκριση της δράσης ενός θεραπευτικού σχήματος με εκείνη του εικονικού φάρμακο σε ομάδες ασθενών που έχουν μία συγκεκριμένη νόσο. Συνήθως τα μετρήσιμα αποτελέσματα είναι, είχε ή μείωση των συμπτωμάτων, είτε η αλλαγή κάποιας εργαστηριακής παραμέτρου. Στην Ομοιοπαθητική Ιατρική η θεραπεία είναι εξατομικευμένη σε μεγάλο βαθμό. Τα αρτιότερα κλινικά αποτελέσματα ακολουθούν την χορήγηση ενός ομοιοπαθητικού φαρμακευτικού σκευάσματος, προσεκτικά επιλεγμένου, ανάμεσα σε τουλάχιστον τέσσερις χιλιάδες άλλα. Το «όμοιο» φάρμακο επιλέγεται με βάση την συμπτωματολογία και σημειολογία του ασθενούς σε σωματικό και ψυχοδιανοητικό επίπεδο και όχι μόνο με βάση τη νόσο. Ένα απλό παράδειγμα: Για την θεραπεία είκοσι ασθενών με ημικρανία μπορεί να χρειαστούν από δώδεκα έως και είκοσι διαφορετικά φάρμακα, ένα για τον κάθε ασθενή, ανάλογα με τις ιδιαιτερότητες των συμπτωμάτων του.
Μία άλλη παράμετρος που είναι σημαντική στην Ομοιοπαθητική Ιατρική είναι η ολιστικότητα της θεραπείας και ο νόμος της κατεύθυνσης της θεραπείας. Η θεραπεία εδώ δεν ορίζεται απλά σαν μείωση των συμπτωμάτων ή αλλαγή κάποιων εργαστηριακών παραμέτρων όπως στην πλειοψηφία των συνήθων ιατρικών ερευνών. Στην Ομοιοπαθητική Ιατρική ως θεραπεία ορίζεται η πλήρης σωματική, διανοητική και συναισθηματική ισορροπία, ξεκινά συχνά με το εξής φαινόμενο. Ο ασθενής βιώνει μία αρχική θεραπευτική επιδείνωση, των σωματικών του συμπτωμάτων. Αυτή συχνά, είναι και η ασφαλιστική δικλείδα της θεραπείας που μόλις άρχισε και η οποία ξεκινά θεραπεύοντας πρώτα τα συμπτώματα του ασθενούς σε διανοητικό και συναισθηματικό επίπεδο.
Είναι ενδιαφέρον να αναφερθεί ότι αυτή η δράση είναι αντίστροφη από την καταγεγραμμένη δράση του placebo, αφού σε αυτήν δεν υπάρχει αρχική επιδείνωση που να ακολουθείται από μακροχρόνια θεραπεία, αλλά αρχική βελτίωση που ακολουθείται από σύντομη υποτροπή. Ένα ακόμη παράδειγμα. Ας υποθέσουμε ότι ένας ασθενής με χρόνια ημικρανία, έχει παρουσιάσει τελευταία και μία σοβαρή ιδεοψυχαναγκαστική νεύρωση. Με την έναρξη της σωστής Ομοιοπαθητικής αγωγής, πιθανότατα θα εμφανίσει μία επιδείνωση της ημικρανίας ταυτόχρονα με μία σημαντική βελτίωση της νεύρωσης. Η θεραπεία της ημικρανίας θα επέλθει αμέσως μετά από τη θεραπεία της νεύρωσης. Η διακοπή της Ομοιοπαθητικής αγωγής θα σημάνει την αποκατάσταση του ασθενούς και στα δύο του προβλήματα, χωρίς τις περισσότερες φορές την ανάγκη καμίας περαιτέρω αγωγής. Από τα παραπάνω γίνεται κατανοπτό ότι ο σχεδιασμός ιατρικών μελετών που να αναδεικνύουν την αληθή θεραπευτική δράση των Ομοιοπαθητικών φαρμάκων είναι δύσκολος όχι όμως και ανέφικτος όπως έχουν αποδείξει τελευταίες εργασίες. Είναι επιτακτική πλέον η ανάγκη διεξαγωγής αυστηρών κλινικών μελετών στις οποίες να τηρούνται τόσο η μεθοδολογία της έρευνας της Ιατρικής επιστήμης, όσο και η νομολογία της Ομοιοπαθητικής θεραπευτικής.
Πρόσφατα στη χώρα μας, έχει μόλις ανοίξει το κεφάλαιο της βασικής και κλινικής έρευνας για την Ομοιοπαθητική Ιατρική. Επιγραμματικά, αυτή τη στιγμή διεξάγονται:
Δύο διδακτορικές διατριβές με θέμα βασικής έρευνας στην Ομοιοπαθητική Ιατρική σε αντίστοιχα Πανεπιστημιακά Ιδρύματα.
Μία διπλή τυφλή μελέτη σε κρατικό νοσοκομείο, για τη δράση της Ομοιοπαθητικής στις ημικρανίες.
Μία βασική έρευνα για τη βιοχημική δράση των Ομοιοπαθητικών φαρμάκων σε Πανεπιστημιακό ίδρυμα.
Μία αναδρομική μελέτη, για παιδιά με αυτισμό, επιβεβαίωσης των νόμων της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής, σε Πανεπιστημιακό ίδρυμα.
Μία προοπτική μελέτη της βελτίωσης της ποιότητας ζωής των ασθενών που ακολουθούν Ομοιοπαθητική αγωγή.
Επίσης, οργανώνεται από την Διεθνή Ακαδημία Κλασικής Ομοιοπαθητικής, υπό την επίβλεψη του Καθ. Γ. Βυθούλκα, διπλή τυφλή μελέτη, έναντι εικονικού φαρμάκου, της βιοχημικής δράσης των Ομοιοπαθητικών φαρμάκων, για την οποία έχει εκδηλωθεί διεθνές ερευνητικό ενδιαφέρον.
Τέλος η χώρα μας, μέσω του επίσημου φορέας των Ομοιοπαθητικών ιατρών, της Ελληνικής Εταιρείας Ομοιοπαθητικής Ιατρικής, συμ¬μετάσχει ενεργά, σε ένα Ευρωπαϊκό πρόγραμμα μελέτης ασθενών, και στην προσπάθεια χρηματοδότησης της έρευνας στην Ομοιοπαθητική, μέσω του έβδομου Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης.
Τέτοιες έρευνες πρέπει να λαμβάνουν χώρα σε Νοσοκομεία, υπό τον αυστηρό έλεγχο εποπτών. Το Υπουργείο Υγείας και Πρόνοιας, η Ιατρική Σχολή και οι Ιατρικοί Σύλλογοι οφείλουν να υποστηρίξουν τέτοιες προσπάθειες με δεδομένη την γεωμετρική αύξηση του ενδιαφέροντος των ασθενών και των ιατρών.
Ή Ιατρική ήταν και θα είναι πάντα ενιαία, με μοναδικό σκοπό το θεραπευτικό όφελος του πάσχοντος ανθρώπου.
Συνοψίζοντας
Η κλινική έρευνα στην Ομοιοπαθητική:
1. Έχει ήδη δώσει θετικά αποτελέσματα που οδήγησαν στην δημοσίευση σε έγκυρα ιατρικά περιοδικά.
2. Ακολουθεί τη μεθοδολογία της έρευνας της Ιατρικής.
3. Παρουσιάζει επιπλέον δυσκολίες, όχι ανυπέρβλητες, στο σχεδιασμό της λόγω της νομολογίας της Ομοιοπαθητικής θεραπευτικής, όπως είναι η εξατομίκευση, η ολιστικότητα, ο νόμος της κατεύθυνσης της θεραπείας, η επανεμφάνιση παλαιότερων προδιάθεσεων και γενικά ο ορισμός της θεραπείας.
4. Παρουσιάζεται ιδιαίτερη ερευνητική δραστηριότητα στην Ελλάδα, σχετικά με την Ομοιοπαθητική Ιατρική.
5. Οφείλει να τύχει περισσότερης προώθησης από το κράτος και τους αρμόδιους φορείς για το καλό των ασθενών μας.
του Σ. Κυβέλλου
Ιατρός Ομοιοπαθητικός
kai xronia. mexri na pethanei o asthenis kai na eksafanistoun ola ta symptomata.
http://www.medicinbio.com/Greek/scihom.htm
μακροσκελές όμως τα λέει όπως πρέπει και με βιβλιογραφία
safos kai isxyoun gia orismenes katigories omoiopathitikon farmakon. Px gia ta omoiopathitika farmaka pou rixnoun ton pyreto. Tha mporouse enas omoiopathitikos na parei 100 atoma me pyreto se ena nosokomeio, na parei sinenteuski apo olous kai sta 50 atoma na dosei placebo, eno sta alla 50 to eksidikeumeno farmako pou provlepei i omoiopathitiki. Etsi tha mporouse aneta na eksakrivothei i drasi enos omoiopathitikou farmakou kai na tsimpisete to ekatomirio tou rhandy.Quote:
με την συμβατική μεθοδολογία απαιτείται να ορίσεις πότε μια πάθηση οδεύει προς θεραπεία, κάποιο χρονικό εύρος για αυτήν, κλπ, κλπ, με όρους που χρησιμοποιεί η κλασσική ιατρική: πχ εξασθένηση συμπτώματος=θεραπεία. Αυτά όμως δεν ισχύουν για μια ομοιοπαθητική παρατηρητική σκοπιά εξέλιξης ασθένειας, αναφερει και ένα καλό παράδειγμα.
To oti i therapeia einai eksatomikeumeni den empodizei ti sigkrisi tou omoiopathitikou farmakou me placebo.
Oson afora to xroniko orio, e ok, an den yparxei xroniko orio den yparxei kai farmako. In the long run, we are all dead.
sou ksanaeipa oti den ginetai na vgainei o kathe pikramenos kai na anakalyptei ti diki tou methodologia. Tote tha vgoune px kai oi astrologoi kai tha apaitisoun na anagnoristoun os epistimi, klp klp.Quote:
Σε μια τέτοια περίπτωση τι θα έλεγε ο Ράντι; Θα το έδινε το εκατομμύριο αν γίνονταν με τους όρους που θέτει η ομοιοπαθητική; Και στο κάτω κάτω δεν γίνονται μεμιάς οι ομοιοπαθητικές παρεμβάσεις, ανάλογα με την εξατομικευμένη περίπτωση απαιτούνται από ώρες μεχρι μήνες.
Sou anefera parapano pos ORISMENA apota omoiopathitika farmaka mporoun na testaristoun, kai na tsimpisoun to ekatomirio. To oti den dimosievetai kapoia ereuna pou na epivevaionei tin drasi tetoion omoiopathitikon farmakon, me kanei na ypoptevomai oti den yparxei tetoia drasi.
As apodeiksoun prota oti i omoiopathitiki leitourgei stis periptoseis pou einai sinithismenes (opote einai efkolo na pareis 100 atoma, na tous kaneis akrivos tin idia therapeia me monadiki diafora to xapi kai na epivevaioseis ti drasi tis omoiopathitikis) kai meta vlepoume kai gia ta ypoloipa farmaka pou einai diskolo na epivevaiothei i drasi tous gia praktikous logous.
αν δεν πέφτει ο πυρετός, αλλά ο ασθενής έχει ζωτικότητα και δεν είναι τέζα; Αυτό πώς θα αξιολογηθεί;
Διάβασε το λινκ που έβαλα, όπου γίνεται μια επιστημονική ανάλυση περιπτώσεων που αναφέρουν τα μπολντ στο άρθρο. Ηδη από πέρσι που τα συζητούσαμε, έχουν γραφτεί και μεταφραστεί αρκετά σοβαρά άρθρα και έχουν ξεκινήσει πολλές σοβαρές κινήσεις γιατρών για κατωχύρωση της ομοιοπαθητικής ώστε να μην την δυσφημίζουν διάφοροι αυτοδίδακτοι ημιμαθείς.
Δεν υπάρχει περίπτωση να πάει σοβαρός ομοιοπαθητικός στον ραντί γιατί ξέρει ότι μέσα σε στενό πλαίσιο κριτηρίων μπορεί να "αποτύχει" και να θέσει σε ανυποληψία την ειδικότητά του μόνο για τις εντυπώσεις και όχι για την ουσία.
Ναι, αν το χρονικό όριο είναι μια βδομάδα και η ομοιοπαθητική γνωρίζει ότι μπορεί να συμβεί μετά από μήνα και βάλε υπάρχει κίνδυνος να "αποτύχει". Στο λινκ αναφέρεται μια τέτοια περίπτωση.
Διάβασέ το λοιπόν, μια και έχεις διάθεση φέτος να προβληματιστείς σε αυτό. Πιστεύω να καταλάβεις ότι ο ραντί δεν είναι η λυδία λίθος για κάθε εξωεπιστημονική γνώση.
duh, den eisai toso vlakas. Safos kai mporeis na sigkrineis alla pragmata opos to poso kala dilonei o asthenis, to posoi astheneis sikothikan apo to krevati, to poses ores koimatai kok.Quote:
αν δεν πέφτει ο πυρετός, αλλά ο ασθενής έχει ζωτικότητα και δεν είναι τέζα; Αυτό πώς θα αξιολογηθεί;
exm... pige... kai apetyxe...Quote:
Δεν υπάρχει περίπτωση να πάει σοβαρός ομοιοπαθητικός στον ραντί γιατί ξέρει ότι μέσα σε στενό πλαίσιο κριτηρίων μπορεί να "αποτύχει" και να θέσει σε ανυποληψία την ειδικότητά του μόνο για τις εντυπώσεις και όχι για την ουσία.
e as valei orio ena xrono. Analoga me tin astheneia paei afto, an exeis ponokefalo kai i omoiopathitiki se kanei kala se 1 mina, malon den voithaei kai poly. An exeis karkino, kai 2 xronia na parei i therapeia, sou kanei. Giafto mpainoun xronika oria stis dokimes oxi gia na ti spasoun se omoiopathitikousQuote:
Ναι, αν το χρονικό όριο είναι μια βδομάδα και η ομοιοπαθητική γνωρίζει ότι μπορεί να συμβεί μετά από μήνα και βάλε υπάρχει κίνδυνος να "αποτύχει". Στο λινκ αναφέρεται μια τέτοια περίπτωση.
όλα αυτά που αναφέρεις δεν μπορούν να μπουν στα πλαίσια του ραντί. Γιατί από πριν ο ομοιοπαθητικός θα πρεπει να ορίσει απόλυτα συγκεκριμένες κλινικές εικόνες και μπορεί ο ασθενής να παρουσιάσει άλλη εξέλιξη, επίσης σε αυτή μπορεί να χρειαστεί και άλλο φάρμακο, κλπ, κλπ. Η ομοιοπαθητική θεραπεία δεν πάει πάντα με εκ των προτέρων γνώση της εξέλιξης των συμπτωμάτων και το χρονικό όριο μπορεί να είναι και μεγάλο, αλλά μποεί και να μην πετύχει όχι γιατί η ομοιοπαθητική είναι απάτη, αλλά γιατί ο γιατρός δεν έχει πείρα να αξιολογεί σωστά τις κλινικές εικόνες και μπορεί και ο ίδιος ο ασθενής να τον μπερδεύει. Απαιτείται πολύ καλός συντονισμός στην επικοινωνία μεταξύ τους.
Επίσης πόσους ασθενείς πρέπει να παρουσιάσει ο ομοιοπαθητικός στον ραντί για να είναι αξιόπιστος; Και από πού κι ως πού να σχοληθεί με αυτόν και όχι με την πεπατημένη της έρευνας, με κλινικές παρατηρήσεις, εργαστηριακές, κλπ; Επίσης ο Ραντί ασχολείται με ανεπαρκείς έρευνες στην ιατρική που όμως λόγω συμφεροντων μας πλασσάρονται άρον άρον ως θεραπείες και μετά αποσύρονται με την ίδια ταχύτητα λόγω παρενεργειών;
αν πήγε σε αυτόν ομοιοπαθητικός δεν ήταν σοβαρός, αμφιβάλλω αν ήταν και γιατρός.
για τον φίλτατο δρ. Θανατά του προτείνω μεταπτυχιακό, μπας και σωθεί από την κατηφόρα που έχει πάρει ως πλασιέ-φαρμακοτρίφτης της μπάγιερ και της λαρός:
Quote:
Είναι γεγονός: η ομοιοπαθητική θα διδάσκεται επισήμως σε ελληνικό πανεπιστήμιο! Μετά τη Βρετανία, τη Γαλλία, την Ισπανία, τη Ρωσία και την Ουκρανία, και η χώρα μας θα παρέχει μεταπτυχιακούς τίτλους σπουδών ομοιοπαθητικής σε αποφοίτους ιατρικών και οδοντιατρικών σχολών.
Διετές πρόγραμμα σπουδών
Η ομοιοπαθητική θα διδάσκεται από το προσεχές ακαδημαϊκό έτος από το Τμήμα Μηχανικών Σχεδίασης Προϊόντων και Συστημάτων του Πανεπιστημίου Αιγαίου με έδρα τη Σύρο. Το Τμήμα έλαβε έγκριση για διετές πρόγραμμα μεταπτυχιακών σπουδών με τίτλο «Ολιστικά Εναλλακτικά Θεραπευτικά Σχήματα - Κλασική Ομοιοπαθητική» (ΦΕΚ 1912, 29.12.2006). Αιτήσεις για συμμετοχή στο μεταπτυχιακό της κλασικής ομοιοπαθητικής θα μπορούν να υποβάλλουν οι ενδιαφερόμενοι, οι οποίοι πρέπει να είναι απόφοιτοι ιατρικών ή οδοντιατρικών σχολών, ως το τέλος του Ιουνίου.
(Περιττό ίσως να σημειώσουμε ότι ο κ. Γεώργιος Βυθούλκας θα διδάσκει στο εν λόγω μεταπτυχιακό.) Περισσότερες πληροφορίες μπορούν να ληφθούν από την ηλεκτρονική διεύθυνση http: //www. syros.aegean.gr/
Την πρωτοβουλία του Πανεπιστημίου Αιγαίου να εντάξει την ομοιοπαθητική στις ερευνητικές και εκπαιδευτικές δραστηριότητές του εξήγησε μιλώντας στο «Βήμα» ο πρόεδρος του Τμήματος Μηχανικών Σχεδίασης Προϊόντων και Συστημάτων καθηγητής κ. Ιωάννης Δαρζέντας: «Δύο συχνές ερωτήσεις που δεχόμαστε έχουν να κάνουν με το γιατί να εισαχθεί η ομοιοπαθητική στο πανεπιστήμιο και γιατί στο δικό μας Τμήμα και όχι σε κάποια ιατρική σχολή. Οπως γνωρίζετε, το Πανεπιστήμιο οφείλει να ερευνά και να εκπαιδεύει και να είναι ανοιχτό σε όλα τα νέα πεδία που η πείρα δείχνει ότι λειτουργούν. Εκτιμούμε λοιπόν ότι το Πανεπιστήμιο Αιγαίου θα συμβάλει στην προαγωγή της γνώσης για τα ολιστικά θεραπευτικά συστήματα, τα οποία φαίνεται πως έχουν έναν ρόλο να παίξουν στην προληπτική, στην πρωτοβάθμια και στην κοινωνική ιατρική. Πρέπει επίσης να σας πω ότι το μεταπτυχιακό αυτό πρόγραμμα δεν αντιπαρατίθεται στην ιατρική. Αλλά η ομοιοπαθητική, έτσι όπως έχει επισήμως περιγραφεί από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και την ΕΕ, ενέχει μια διεπιστημονικότητα η οποία συνάδει προς τα δεδομένα του Τμήματός μας. Γνωστικές περιοχές-κλειδιά της ομοιοπαθητικής είναι η ολιστική θεώρηση ή θεωρία συστημάτων και η συστημική σκέψη, πεδία στα οποία το Τμήμα μας έχει ήδη διανύσει μια σημαντική διαδρομή».
http://tovima.dolnet.gr/print_article.p ... m=H01&aa=1
Αυτό αποδεικνύει την κατάντια των ελληνικών πανεπιστημίων και τον αποκλεισμό της βασικής έρευνας, όχι την ανάδειξη της ομοιοπα8ητικής σε επιστήμη.
ή και την διεύρυνση των γνωστικών πεδίων, άλλωστε δεν είμαστε η μόνη χώρα που το κάνει, ήδη έχουν προηγηθεί κάμποσες που αναφέρονται.
Καλά, μη χαίρεσαι όμως και πολύ γιατί το Πανεπιστήμιο Αιγαίου παίζει να είναι και το χειρότερο στην Ελλάδα.
Ε οχι δα και το χειροτερο!
