therapy? gagarin 15-03-13

προλαβα 2 τραγουδια απο το σαπορτ. wish upon a star αν θυμαμαι καλα. ντραμερ ψαρωμενος οσο δε παει, μπαντα μικρα παιδια, και παρολα αυτα και ο αντραμε ρ και ολοι τους, ηταν ΓΑΜΑΤΟΙ. ωραιο ροκ ωραιες ιδεες ωραιο γκρουβ. αν δουλεψουν, εχουν να πουν πραγματα. (και ξερετε συνηθως ειμαι φτυαρι ε)

και μετα το χαος

θα ξεκινησω με το μονο αρνητικο. τη διαρκεια του σετλιστ. μου φανηκε πολυ μικρο. σε κατι προηγουμενες συναυλιες παιζαν 25 τραγουδια. εδω επαιξαν αισθητα λιγοτερα. μιαμιση ωρα. που ειναι το polar bear to get your deadf my shoulder, to little tongues first ξερω γω. νταξει υπερβαλω αλλα τεσπα


θα σας πω το εξης. το καλυτερο λαιβ της ζωης μου. με διαφορα απ οτο δευτερο. και καταλαβαινετε οτι εχω δει απειρα λαιβ. απειρα. δεν εχω ξαναδει τετοιο δεσιμο, τετοια ουσιαστικοτητα στην προσεγγιση της μουσικης. ηταν μηχανακια. λαθος απ οτο νιλ κουπερ δεν ακουσα, κουνημα δεν ακουσα. μιλαμε ο ανθρωπος ηταν μηχανακι. αοπιστευτος. μου δωσε και την μπακετουλα του ο καλουλης. για μπασο ?τι να πω? το παλικαρι επαιζε μπαλα μονο τους. ποσο θεος ρε πουστη μου. καλα ο αντι γαμησε. τι να λεμε τωρα. το παλικαρι ειναι τεραστια μορφη στη μουσικη και ειναι πιο σεμνος απο τον γκαντι να πουμε. βασικα δε μπορω να σχολιασω τιποτα. παιξαν οπως ακριβως επρεπε να παιξουν για να ακουστουν τα τραγουδια τους οσο καλυτερα γινεται. δε παει καλυτερα. δεν εινα ιοτι παιζαν παπαδες. ξεραν τι θελαν και ποσο να παιξουν και αυτο εκαναν. ολα για τη μουσικη. ολα αψογα. γιαυτο και λεω οτι ηταν με τεραστια διαφορα η καλυτερη συναυλια που εχω παει ποτε.
το νταιαν το καναν καυλα (δε ξερω αν το καναν απο παλια ετσι). μιλαμε το ξεκινανε γρηγορα, το κανουν νταμπλ ταιμ, το κατεβαζουν 4 φορες κατω (στην κανονικη του ταχυτητα και μετα το κανουν πανκ πα τοθ πα του. καυλα. καυλα.
δεν ειναι οτι παιζαν παπαδες ειναι πως παιζαν αυτα που παιζαν.
και σεμνοι και σοβαροι μεχρι εκει που δε παει. και εχεις τον καθε μαλακα (και εγω μεσα) που ακομα δε βγηκε απ οτο αβγο του (το γραφψ με β για να το παιξω πιο μικρος) και την βλεπει καλλιτεχνης μορφη και ροκ σταρ και και και. για τον πουτσο καβαλα.
το λαιβ ηταν ενα μαθημα μουσικης.τεραστιο κιολας. ειμα ισε παραλυρημα. δε ξερω τι αλλο να πω.
α και διασκευουλα μελβινς γουεαρ ιγκλς ντεαρ και θυμηθικα λιγο κλαιβ μπαρ σνιφ
ποσο τεραστια μπαντα και ποσο συνεπης ρε πουστη μου.
ε ρε πουστη μου βρδυατικα... παπαπα μεγαλη ζημια

εντιτ. αγωνιστικους χαιρετισμους στο χρηστη ρας. τιμιος!!!
εντιτ 2. πεταει ο νιλ την μπακετα στοχευοντας εμενα γιατι ειμαι καυλας. και ο διπλανος παει να την παρει. παιρνει τα ρχιδια μου, την γραπωνω, και ενω την εχω στο χερι μου παει να την παρει μεσα απο τα χερια μου που την εχω ηδη πιασει. πως δε μου εφυγε αντανακλαστικα το μπουκετο...

λοιπόν καλά τα λέει ο Μπέρνης
λαιβάρα, αδυνατώ να βρω κάτι αρνητικό. έδωσαν ΡΟΚ και αγάπη, ανέβηκαν ΠΑΡΑ πολύ στα μάτια μου μετά το χτεσινό και τους ξαναβλέπω άνετα σε σύντομο χρονικό διάστημα.
Μόνο το Church of Noise έλειπε ουσιαστικά, πολύ πλήρες το σετ, 2-3 από το νέο άλμπουμ, όλες οι κομματάρες μέσα, εκτελεσάρα Diane και Die Laughing, υπερτέλεια διασκευή Where Eagles Dare από *Misfits, έχωσαν και I wanna be your dog και σε κάποια φάση αφιέρωσαν τραγούδι στους Antimob :cool:
Γενικά χορταστικό λάιβ σε ένα γκαγκάριν με κόσμο αρκετό αλλά όχι πήχτρα, μέσος όρος ηλικίας τα 30, μπροστά νεολαία και μπέρνης να δέρνονται, οι πίσω είχαμε πιάσει τις air guitars και γκαρίζαμε.
Σε ένα δίκαιο κόσμο οι Therapy? θα γέμιζαν ακόμη αρρένες και στον κόσμο όπως είναι σήμερα, Troublegum και Infernal Love θα σας γαμάνε μια ζωή.

δικο μου λαθος για μελβινς αντι μισφιτς που πα. bbq πινκς αρκουδακια και αγαπες.

Ωρε που ημουν, δεν το ηξερα οτι επαιζαν, πρεπει να αρχισω να ξαμαπαρακολουθω τα πραγματα... τους εχω δει 2 φορες λαιβ και ειναι τρομεροι, και το Troublegum απο τα αγαπημενα μου ροκ αλμπουμ. Βασικα νομιζω κατα τυχη το συγκεκριμενο βραδυ ειχα γυρισει λιγο σαπιος σπιτι, ειχα βαλει σφηνακια και αφου ημουν μονος σπιτι ειχα αραξει σαλονι και εκανα sing along με το troublegum ολοκληρο... αντε με το καλο να μας ξαναρθουν, κριμα παιδια που το εχασα!