Tα 00ς ήταν σίγουρα μία δεκαετία που στάθηκε άδικα απέναντι σε πιό μελωδικές μορφές του punk, με εξαίρεση το τέλος της.Crust εκ του Βύρων Κολάση,D-beat,Σουπερσαπίλα του δε μαξιμουμ, δεν υπήρχε πουθενά χώρος για μελωδικές-αλλά όχι ντιριντάνταπανκ- μπάντες.
Το pure pop for punk people έμελε να είναι ο ένας και ο μοναδικός δίσκος των Excessories, όμως τι δισκάρα που ήταν αυτή. Η προυπηρεσία του ζεύγους Μelanie Coffee και Dennis Carlin στους Sluts For Hire πίσω στις αρχές του 90, από μόνη της μπορεί να σταθεί για να μας δώσει ενδεικτικά ότι μιλάμε για ταλαντούχους μουσικούς. Στην περίπτωση των Sluts For Hire,τα πράγματα ήταν πιο κοντά στην rock n roll πλευρά του punk, ενώ εδώ, στους Excessories, στην πιο μελωδική/pop πλευρά.
Με σαφείς αναφορές στους Fastbacks (τρομακτικά υποτιμημένη και παραγνωρισμένη μπάντα, από την οποία μάλιστα πέρασε και ένα φεγγάρι ο Duff mc kagan-guns n roses, ο Joen Moen-Decemberists, o Dan Peters-Mudhoney, και στους οποίους στανταράκι θα κάνω αφιέρωμα σε έναν δίσκο), οι Excessories απευθύνονται σε όλους αυτούς που θέλουν να ακούσουν μελωδικό punk, με μελαγχολικούς και όμορφους στίχους, καλοπαιγμένο, και με μία διάθεση νοσταλγίας.
Ο δίσκος γενικά, είναι πανέμορφος. Σου κάθεται με την μία, και τα τραγούδια στριφογυρνάνε στο μυαλό.
Krux,regularpaul,Marillion.
