.
Printable View
.
Ωραίος, Μικέ! :pink:
γι αυτο αγαπαμε ηαρ!τωρα ειμαι μεθυσμενος,θα το διαβασω αυριο.
.
ετσι βριζε με γουσταρω!
χέζω τα φανκς και τους ντοσ νταμ τιβς και για την ώρα ξεκινάω ψάξιμο.
επιλογή λόγω εξωφύλλου και nurse with wound.
το Chance Meeting υπήρξε από τα κομβικότερα albums στην ιστορία της μουσικής
μέσα εκεί περιέχεται η NWW list
αυτό τα λέει όλα
βεβαίως δεν το λες industrial, αλλά είναι η Αρχή του Γέρου. Τίποτα δεν ήταν το ίδιο μετά στα 80's
.
εδώ που τα λέμε, δίκιο έχεις
υπό την έννοια του γνήshou, καθαρό industrial είναι
Ποστ-ποτάμι από μινμιν, επώνυμο πινκ, τα'πε όλα.
Ξύπνησα βράδι και είμαι ζαβλακω(φ)μένος, συγxωρέστε με για τυχόν μαλακίες.
Από Einsturzende Neubauten μας ενδιαφέρει εδώ κυρίως η προ-Halber Mensch πορεία τους (όχι ότι δε στηρίζουμε και τα άλλα φυσικά), όπου όλα είναι μνημεία προφανώς, αλλά το Kollaps είναι ίσως το γνωστότερο album αντι-μουσικής.
Εγώ προτιμώ πάντως από αυτή την περίοδο το δεύτερο δίσκο "Zeichnungen des Patienten O. T." (1983), αλλά σίγουρα ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχει και η συλλογή "Kalte Sterne -early recordings-" με πανσπάνιο υλικό από τις πρώτες μέρες τους πριν αφοσιωθούν ολοκληρωτικά στα τρυπάνια και τα κατσαρόλια, όπου φαίνεται η (ποστ)πανκ βάση τους
Spoiler
Για Throbbing Gristle αυτά που είπε ο Μινμιν, από SPK εγώ προτιμώ το "Leichenschrei", btw αυτές τις δυο μπάντες τις μπέρδευα πάντα για κάποιο λόγο, anyway αν δεν κάνω λάθος, οι SPK είναι αυτοί που εφάρμοσαν πρώτοι το sampling.
:dfinger::dfinger::dfinger:
Για ΝΟΝ ήθελα να ρωτήσω, θα ακούσω το δίσκο που προτείνεις, έχω ακούσει το πολύ γαμάτο "Blood and Flame" του 1987, ενώ και από τα προσωπικά του (ως Boyd Rice) έχω τσεκάρει το "Music, Martinis and Misanthropy" που είναι τελείως άλλη φάση (νεο-φόλκ λέγεται αυτό; ) και το γνωστό κομμάτι "Total War". Αξίζει να ασχοληθώ με κάτι άλλο; Επίσης, η έγκριτη δημοσιογραφική έρευνα (δέκα λεπτά γκουγκλάρισμα) μου λέει πως μάλλον ο κυρ-Rice είναι φασισταριό του κερατά. Για δώσε γραμμή τι παίζει.
Από κει και πέρα, πινκς για τα Nurse With Wound μιας και δεν ήξερα ποιό να ακούσω, τους Cabaret Voltaire τους ξέρω ως electro σχήμα στα μεταγενέστερα, μάλλον πρέπει να ακούσω και τα πρώτα, btw έστω για ιστορικούς λόγους πρέπει να αναφερθούν και οι Whitehouse εδώ παρότι δεν τους πολυαντέχω.
Για Ministry προφανώς σέβας απεριόριστο, βάζουμε μαζί και 80ς Godflesh, αλλά καλύτερα να μην επεκταθούμε σε industrial metal σ'αυτό το θρεντ.
Η δική μου συνεισφορά για απόψε έρχεται από Ιαπωνία, ο Chu Ishikawa έχει υπογράψει το πιο βιομηχανικό soundtrack ever, μιλάω φυσικά για το "Tetsuo" του 1989. Οι δουλείες του συνήθως σπέρνουν σύμπαντα είτε σόλο, είτε με τους Der Eisenrost.
.
τo ψαλμ 69 δεν παρα ειναι μεταλ?
.
λεγοντας για Cabaret Voltaire κατεβαινει τωρα το 2χ45
με industrial ειχα ασχοληθει παλιοτερα οταν ετυχε να διαβασω οτι τις πρωτες σκατοδουλειες τις αρχισαν οι σοβιετικοι εξου και η μεγαλυτερη μου αδυναμια ειναι οι linija mass ("Η Γραμμη της Μαζας") με το prolekult και το iron revolution. Μεγαλος εγκεφαλος και γκαυλα ηταν αυτο το προγραμμα το οποιο εσυνεθετε ηχους απο εργοστασια και ομιλιες επαναστατων με μπολικη βαβουρα
http://heavyelectronics.files.wordpr...eg?w=261&h=432
μετα θα παμε στους ZGA με το "the end of an epoch".
Tους ακουω μονο οταν νιωθω πραγματικα σκατα και αρρωστος.... εξιλεωσης ρε πουστη μ! παρτε νωπο πραμα
τωρα για πιο ευαισθητες καρδουλες να πατε ολοι να τσεκαρετε τους Throbbing Gristle και Z'EV που ποσταρε ο ρεμπετης..... α και τους Coil ρεεεεε
Για τον Rice δεν το'πα για να σε "στριμώξω" ή οτιδήποτε, απλά ήθελα τη δική σου άποψη κι όχι του κάθε τυχαίου blogger της πρώτης σελίδας του google, that's all.
Πιάνω Nurse With Wound και πρώιμα Cabaret Voltaire :dfinger:
Και ένα "κανονικό" κομμάτι του Boyd Rice αφού έπεσα πάνω του πριν, έτσι για καληνύχτα στο θρεντ.
