Παιδικά κόμπλεξ κτλ.

Σήμερα ξεκινά η Μεγάλη Βδομάδα και σκεφτόμουν ότι τα τελευταία 10 χρόνια τουλάχιστον δεν έχει υπάρξει μέρα της εκάστοτε Μ.Β. που να μην έχω φάει κρέας. Και προφανώς αυτό γίνεται γιατί η αθώα παιδική ψυχούλα μου είχε δεινοπαθήσει με τις καταναγκαστικές νηστείες στο σπίτι και όταν άρχισαν να τις περισσεύουν κάποια λίγα λέφτα (της αθώας παιδικής ψυχούλας μου), τα έβερεστ άρχισαν να παίρνουν φωτιά. Με θυμάμαι να πηγαίνω να κοινωνήσω 8-9 το πρωί και να μυρίζω ουγγαρέζα ξερωγω.

Τώρα που μεγάλωσα και ωρίμασα καταλαβαίνω τα λάθη και τις αμαρτίες μου και προφανώς έχουν περάσει δεκαετίες ολόκληρες από τότε που κάποιος αποφάσιζε τι θα φάω, αλλά το έθιμο παραμένει, δηλαδή αισθάνομαι ότι παραβαίνω τη συμφωνία με τον εαυτό μου αν δε φάω κρέας μια μέρα.

Pathetic.:-?

Πείτε και σεις μαλακισμένα παιδικά κόμπλεξ που κουβαλάτε ακόμα.

δεν ξέβρω αν είναι ον τοπικ

ακόμα κ τώρα μου'χει τύχει να σκέφτομαι κ 2-3 φορές να παίρνω τηλ την γιαγιά μου:
-έλα γιαγιά.θα πάω βολτίτσα οκ?
-ναι παιδί μου
-ότι χρειαστείς πάρε με τηλ θα το'χω ανοιχτό
-εντάξει παιδί μου.δεν θα χρειαστώ τπτ.πήγαινε εσύ
-κ μη με περιμένεις πάλι.πέσε για ύπνο
-ναι ναι. άντε καλά να περάσεις κ πρόσεχε εε
-ναι γιαγιά.

φυσικά κ δεν βγάζει κανένα νόημα αλλά της έχω αδυναμία κ εκείνη ανησυχεί για τον καμμένο εγγονό της που ξυπνάει 4 η ώρα για να τσεκάρει αν έχω έρθει.δεν μένουμε καν στο ίδιο σπίτι πλέον..

εγώ επειδή είχα πάντα μαθήματα δευτέρα/τετάρτη/παρασκευή απόγευμα με αποτέλεσμα να γυρνάω σπίτι 5 το απόγευμα αντί για 2 - από 9 χρονών νομίζω περίπου - έχω ακόμα αυτές τις μέρες κάπως πιο "σκοτεινές" στο μυαλό μου από την τρίτη και την πέμπτη που μου φαίνονται πιο ξεγνοιαστες και χαλαρές, ακόμη κι αν έχω δευτέρα τετάρτη παρασκευή άδειες και τρίτη πέμπτη υπερφορτωμένες.

οι καλοκαιρινες "διακοπες".
επειδη οι γονεις μου με εστελναν κατασκηνωση με το ζορι μηπως και ηρεμησουν.
ολη η κατασταση του ξυπναμε ολοι μαζι,ολοι μαζι πρωινο,ολοι μαζι για μπανιο,ολοι μαζι κοιμομαστε,ολοι μαζι παιζουμε σε συνδυασμο με τον γαμημενο τον ηλιο,την θαλασσα και το γεγονος οτι μου ελειπαν οι φιλοι μου και οι ατελειωτες ωρες που καναμε οτιναναι στην πολη,μου εχει δημιουργησει το κομπλεξ καθε φορα που σκεφτομαι/ακουω/υποψιαζομαι διακοπες να μου γυρνανε τα αντερα.
βασικοτερος ορος αν εκανα ποτε σχεση θα ηταν να μην παμε ποτε διακοπες μαζι.ας πηδιοταν με οποιον ηθελε εκεινη την περιοδο,εγω το μονο που ηθελα ηταν να εχω τους κολλητους μου και να καιγομαστε στην πολη.
εχω να παω διακοπες εδω και 3 χρονια,που πηγα για να κανω την χαρη στην πρωην μου,και φυσικα εσπασαν τα νευρα μου και επι 2 βδομαδες εβριζα σερι.απο κει και πριν,τελευταια φορα που πηγα ημουν 12 χρονων,οταν και ζητησαν απο τους γονεις μου να με παρουν απο την κατασκηνωση.τους ειχα σπασει τα αρχιδια,δεν εκανα τιποτα με βαση το "προγραμμα".

Egw akomh sixainomai thn kuriakh,mou vgazei mia sapila,mia apoluth akinhsia,mia 8anatila.Afto pou leei h weiss isxuei apoluta.Egw to exw pio skoteino me thn tetarth

+1 σε weiss και boris-san.
Τις Κυριακες τις μισω απιστευτα, και επισης εχω τεραστια αντιπαθεια με το τριημερο δευτερα-τεταρτη-παρασκευη γιατι απο 8 χρονωνε εκανα αγγλικα αυτες τις μερες. Τωρα που τελειωσα με αυτα και εχω φροντιστηριο για το σχολειο καθε τριτη και πεμπτη δεν εχει ξεκολλησει η απεχθεια μου προς αυτες.

Περιμενω ποστ του στυλ ''τι παιδικο τραυμα, κατσε να ενηλικιωθεις πρωτα'' ή κατι.

Τεσπα θα πω κι εγω ενα που θαρρω ειναι ον τοπικ, εχει πανω tag ΚΑΘΑΡΑ ΔΕΥΤΕΡΑ.
Καααααθε μα κααααααααθε καθαρα δευτερα οι γονεις μου κανονιζαν με αλλες οικογενειες εκδρομη στη φυση σε στυλ πικ νικ. Οι αλλες οικογενειες ειχαν παιδια ηλικιων πολυ μικροτερων της δικιας μου και παντα εκοβα φλεβες. Χωρια που δεν αντεχω τα νηστισιμα με τιποτα.
Στο ακουσμα της Καθαρας Δευτερας μου ερχονται αυτοματα στο μυαλο δεντρα, μικρα κωλοπαιδα να τρεχουν μεσα στα χωματα, γαριδες και χαλβαδες.

Τα τελευταια 3 χρονια εχω σταματησει να τους ακολουθω σε αυτες τις εξορμησεις στη φυση. Να'σαι καλα ρε γιαγια με τα κοκκινιστα σου.

Quote:

---

Originally Posted by Reject

οι καλοκαιρινες "διακοπες".
επειδη οι γονεις μου με εστελναν κατασκηνωση με το ζορι μηπως και ηρεμησουν.
ολη η κατασταση του ξυπναμε ολοι μαζι,ολοι μαζι πρωινο,ολοι μαζι για μπανιο,ολοι μαζι κοιμομαστε,ολοι μαζι παιζουμε σε συνδυασμο με τον γαμημενο τον ηλιο,την θαλασσα και το γεγονος οτι μου ελειπαν οι φιλοι μου και οι ατελειωτες ωρες που καναμε οτιναναι στην πολη,μου εχει δημιουργησει το κομπλεξ καθε φορα που σκεφτομαι/ακουω/υποψιαζομαι διακοπες να μου γυρνανε τα αντερα.
βασικοτερος ορος αν εκανα ποτε σχεση θα ηταν να μην παμε ποτε διακοπες μαζι.ας πηδιοταν με οποιον ηθελε εκεινη την περιοδο,εγω το μονο που ηθελα ηταν να εχω τους κολλητους μου και να καιγομαστε στην πολη.
εχω να παω διακοπες εδω και 3 χρονια,που πηγα για να κανω την χαρη στην πρωην μου,και φυσικα εσπασαν τα νευρα μου και επι 2 βδομαδες εβριζα σερι.απο κει και πριν,τελευταια φορα που πηγα ημουν 12 χρονων,οταν και ζητησαν απο τους γονεις μου να με παρουν απο την κατασκηνωση.τους ειχα σπασει τα αρχιδια,δεν εκανα τιποτα με βαση το "προγραμμα".

---

εϊ!
αυτό κανονικά εγώ θα έπρεπε να το είχα γράψει!

Τελικά ίσως θα πρέπει να χαίρομαι που η οικογένια μου απλά δεν υφίσταται σαν θεσμός...και οτι δεν με έστειλαν ποτέ κατασκήνωση όσο και αν τους παρακάλουσα? χαχαχ το μονο που έχω να θυμάμαι και να μου τη δίνει, είναι το Παίδων Αγ. Σοφία και Αγ. Κυριακού γιατί έφαγα πολλά χρόνια εκει μέσα σε αρκετά μικρή ηλικία.Ίσως γι αυτό το λόγω μισώ τα νοσοκομεία. Επίσης μισώ τισ ημέρες αυτές γιατί με τράβαγε η γιαγια μου με το ζόρι στην εκκλησία και βεβαια ο άθλιος τράγος έλεγε το πρωί αν έχετε πιει νερό να μην κοινωνήστε. ΠΦΦΦ μιζέρια.

αυτα δεν ειναι κομπλεξ, ειναι ιδεο-ψυχαναγκαστικες διαταραχες.ψαχτειτε.

Έχω ένα τόνο τέτοια κόμπλεξ.

Το μεγαλύτερο είναι η θάλασσα. Με εκνευρίζει απίστευτα, μόνο ο αέρας με την αλμύρα στην παραλία αρκεί για να μου χαλάσει τη διάθεση. Από τότε που με θυμάμαι τα καλοκαίρια οι δικοί μου με τραβούσανε στη θάλασσα στις διακοπές και που σπάγανε τον πούτσο να μπω μέσα σε τέτοιο βαθμό που θα μπορούσες να το πεις ψυχολογικό πόλεμο. Έκτοτε και μόνο η μυρωδιά της θάλασσας μου θυμίζει παβλοφικά να μου φωνάζουν οι δικοί μου "ΜΠΕΣ ΕΙΝΑΙ ΖΕΣΤΟ ΜΠΕΣ ΜΑΣ ΚΟΙΤΑΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ", εμένα να ντρέπομαι που με κοιτάει ο κόσμος γιατί εκτός των άλλων από βρέφος ήμουνα τραγικά αδύνατος και στην παραλία ξεχώριζα, τις topless γκόμενες που ήθελα να κοιτάξω μέχρι να πονέσουνε τα μάτια μου αλλά ντρεπόμουν γιατί ήταν οι γονείς δίπλα (αυτό με βασανίζει περισσότερο απ'όλα ακόμη), το σιχαμένο αλάτι απάνω μου και την προσπάθεια να το αγνοήσω μέχρι να φτάσω σπίτι και να μπω στο μπάνιο και ένα σωρό τέτοια.

Για 3 χρόνια μέχρι και το 1ο έτος δεν είχα κάνει ούτε ένα μπάνιο. Έκτοτε έχω κάνει γύρω στα 1-2, λόγω παρέας και διακοπών κλπ.

http://imgs.xkcd.com/comics/students.png

το ποστ του ace. :dfinger:

Μισώ τα μικρά γραφικά χωριουδάκια με μέσο όρο ηλικίας κατοίκων τα 70 έτη. Πήγαινα από μικρός σε χωριό γονιών στην Κρήτη και πραγματικά δεν είχα να κάνω απολύτως τίποτα πέρα από το "μα τι ωραία τοπία, τι ωραία θέα".
Επίσης με λούζει κρυος ιδρώτας όταν ακούω για πανελλήνιες, αλλά 'νταξει ούτε ένας χρόνος δεν έχει περάσει, δικαιολογούμαι

γενικά δε μετράνε οι πανελλήνιες

(δε θα ξεχάσω το πώς μου κόπηκαν τα πόδια περίπου 20 μέρες μετά το τέλος της γ' λυκείου που βγαίνοντας από το δωμάτιο το πρωΐ αγουροξυπνημένη πέτυχα τη μαμά μου και είχε τη φαεινή ιδέα να μου πει "τι ώρα θα αρχίσεις διάβασμα;" για πλακίτσα)

Ααααχαχαχαχ, πολύ κουλ τύπος η μαμά!

Ον τόπικ: όταν ήμουν μικρός, είχε πει ο γιατρός στους δικούς μου να τρώω ψάρι μια φορά την εβδομάδα, και δεν είχαμε λεφτά για κάτι πιο ακριβό, μου έπαιρναν μπακαλιάρο και τον κάναμε τηγανιτό. Τον είχα μισήσει παράφορα. Ε λοιπόν, κάποια στιγμή όταν μεγάλωσα, η γιαγιά μου είχε τη φαεινή ιδέα να μου παίρνει κανένα αναψυκτικό για να πηγαίνει κάτω πιο εύκολα το ψάρι.

Πλέον μου είναι σχεδόν αδιανόητο να φάω ψάρι χωρίς κοκακόλα.